TARIMSAL DESTEKLEME VE KREDİ POLİTİKASI
Türkiye' de serbest piyasa ekonomisi yürürlükte olmasına karşın, hükümetler, gelir dağılımını iyileştirmek, fiyatlarda istikrar sağlamak, Üreticileri. yönlendirmek, üretici ve tüketicileri korumak amacıyla birçok tarımsal Ürün için destekleme fiyatı politikası izlemek durumundadır.
Ancak uygulanan destekleme politikaları ile Üretici gelirlerinde istikrar sağlanamadığı gibi, dünya fiyatlarının Üstünde seyreden destekleme fiyatları, bazı ürünlerde ekim alanlarının aşırı genişlemesine, üretim fazlası oluşmasına ve devletin fazla alım yaparak yüksek stok Maliyetine katlanmasına neden olmaktadır. (7) Ayrıca destekleme için ayrılan kaynaklar, çiftçiye ulaşıncaya kadar uzun zaman geçtiği için, çiftçilerin reel kazancı azalmaktadır.
Türkiye'de mevcut ekonomik ve sosyal koşulların bir gereği olarak tarım kesimine destekleme politikasının devam etmesi zorunludur. Bu politikaların uzun dönemdeki nihai amacı, tarımda optimum bir üretim yapısına erişme, bu kesimde aşırı fiyat ve gelir dalgalanmalarını önleme olmasına karşın, bir takım politik uygulamalar ile ilgili kısa vadeli çabalarla konuya yaklaşıldığından, bu konuda önemli ilerlemeler sağlanamamıştır. Üretici gelirini artırmak amacıyla kısa dönemde sonuç alınabilecek en kolay yöntem olduğu için sık sık başvurulan ve genelde destekleme alımları, taban fiyat ve tavan fiyat araçlarıyla gerçekleştirilen fiyat yoluyla destekleme politikası ve sübvansiyon uygulamaları yanında, uzun vadeli de olsa üretim maliyetleri üzerinde etkili olabilecek yapısal politikasının gereklerini yerine getirmek ihmal edilmemelidir.
Tarımsal destekleme politikaları; Üretimin ve fiyatların serbest rekabet koşullarında oluşumu esas alınarak ve bu - amaca ayrılan kaynakların daha rasyonel kullanımı gözetilerek yeniden yapılandırılmalıdır. Tarım ürünlerine olan devlet müdahaleleri ve girdi destekleri kademeli olarak azaltılmalı ve böylece Üreticilerin kendi ayakları üzerinde durabilecek konuma getirilmeleri sağlanmalıdır. Arz fazlası olan ürünlerde ekim alanları sınırlandırılmalı, iç ve dış talebi olan ürünlerin üretimine yönelik politikalar izlenmelidir. Karşılaştırmalı üstünlüğe sahip ürünler için fiyatların serbestçe belirlendiği Ürün borsaları geliştirilmeli ve böylece serbest ekonomi modeline Üstünlük kazandırılması gerekmektedir.
