Tasarım :
Bir algıyı meydana getiren sebep ortadan kalktıktan bir süre sonra, algılama işi sona ererse de, zihinde bir «iz» kalır. Bu iz sayesindedir ki, biz daha önce algıladığımız bir şeyi, sonradan, dışarıdan gelmediği, dışarıdan yansımadığı halde, o şeyi zihinde canlandırabiliriz. Buna tasarım denir. Örneğin : Bir kimse, yediği bir yemeğin tadını, kokladığı bir çiçeğin kokusunu, gördüğü bir yaprağın rengini ve biçimini, dinlediği bir musikinin melodisini anımsayabilir. Bu anımsama işlemi bir zihin işidir. Çünkü ortada dışarıdan gelme bir etken ya da bir uyarıcı yoktur.
İnsan bir defa algıladığı bir şeyi, sonradan dıştan bir etki olmadığı halde de, zihinde yüzlerce kez canlandırabilir. Bir kez gördüğümüz bir adamın simasını birçok kez gözümüzün önüne getirebiliriz. Bir kez yenmiş olan bir yemeğin tadını defalarca tasarlayabiliriz. İşte, nesnelerin zihinde bıraktığı izlere, imge, tasarım gibi adlar verilmektedir.
Bizce bilinen bir kedinin rengini, şeklini, hareketlerini gözümüzle görür, sesini kulağımızla işitir gibi olursak, o kedi hakkında açık bir tasarım elde etmiş oluruz. Bu tür tasarımlara somut (maddi) tasarım denir. Tek tasarımlar, genellikle somut olur.
Bir de yalnız zihnimizde var olan bazı tasarımları da somut olarak göz önüne getiremeyiz. Örneğin : Erdemlik, mutluluk, özgürlük, eşitlik, refah, adalet tasarımları gibi. Bu türden olan tasarımlara soyut (manevî) tasarım denir. Soyut bir tasarımı daha da açıklığa çıkarmak istersek, onu mümkün olduğu kadar somut tasarıma dönüştürmeye çalışırız. Örneğin : Melek tasarımı, soyut bir tasarımdır. Fakat meleği kanatlı bir kız sekilimde tasarlamak sayesinde somut bir tasarım elde etmiş oluruz.
Kanarya tasarımı genel bir tasarımdır. Kuş tasarımı, kanaryaya oranla daha genel bir tasarımdır. Çünkü kanarya familyası kuş tasarımının içinde yer alır. Buna karşılık hayvan tasarımı ise ondan da daha genel ve daha soyut bir tasarımdır.
Bir algıyı meydana getiren sebep ortadan kalktıktan bir süre sonra, algılama işi sona ererse de, zihinde bir «iz» kalır. Bu iz sayesindedir ki, biz daha önce algıladığımız bir şeyi, sonradan, dışarıdan gelmediği, dışarıdan yansımadığı halde, o şeyi zihinde canlandırabiliriz. Buna tasarım denir. Örneğin : Bir kimse, yediği bir yemeğin tadını, kokladığı bir çiçeğin kokusunu, gördüğü bir yaprağın rengini ve biçimini, dinlediği bir musikinin melodisini anımsayabilir. Bu anımsama işlemi bir zihin işidir. Çünkü ortada dışarıdan gelme bir etken ya da bir uyarıcı yoktur.
İnsan bir defa algıladığı bir şeyi, sonradan dıştan bir etki olmadığı halde de, zihinde yüzlerce kez canlandırabilir. Bir kez gördüğümüz bir adamın simasını birçok kez gözümüzün önüne getirebiliriz. Bir kez yenmiş olan bir yemeğin tadını defalarca tasarlayabiliriz. İşte, nesnelerin zihinde bıraktığı izlere, imge, tasarım gibi adlar verilmektedir.
Bizce bilinen bir kedinin rengini, şeklini, hareketlerini gözümüzle görür, sesini kulağımızla işitir gibi olursak, o kedi hakkında açık bir tasarım elde etmiş oluruz. Bu tür tasarımlara somut (maddi) tasarım denir. Tek tasarımlar, genellikle somut olur.
Bir de yalnız zihnimizde var olan bazı tasarımları da somut olarak göz önüne getiremeyiz. Örneğin : Erdemlik, mutluluk, özgürlük, eşitlik, refah, adalet tasarımları gibi. Bu türden olan tasarımlara soyut (manevî) tasarım denir. Soyut bir tasarımı daha da açıklığa çıkarmak istersek, onu mümkün olduğu kadar somut tasarıma dönüştürmeye çalışırız. Örneğin : Melek tasarımı, soyut bir tasarımdır. Fakat meleği kanatlı bir kız sekilimde tasarlamak sayesinde somut bir tasarım elde etmiş oluruz.
Kanarya tasarımı genel bir tasarımdır. Kuş tasarımı, kanaryaya oranla daha genel bir tasarımdır. Çünkü kanarya familyası kuş tasarımının içinde yer alır. Buna karşılık hayvan tasarımı ise ondan da daha genel ve daha soyut bir tasarımdır.
