İçi içine sığmıyordu. Çok merak ediyordu. Nasıl bir cevap alacaktı acaba?
Tüm bu düşüncelerle sabahı etmişti. Bir an evvel fakültenin yolunu tutmak istiyordu. Sabırsızlanıyordu.
Ama sabırlı olması gerektiğini de biliyordu. Sabırdan başka ihtiyacı yoktu şuan.
Bekleyecekti... Bekleyecek ve görecekti. Her ne olacak ve yaşanacaksa...
Gözleri hep üstündeydi, kaçamak kaçamak. Ama, Ahu durumun farkındaydı. İçten içe hoşuna da gitmiyor değildi. Zamana ihtiyacı vardı, kolay değildi karar vermek.
Ahu' nun ailesi zengin di. Onun en iyi şekilde eğitim görmesi için, onu yurt dışına göndermek istemişti. Ama o tercihini bu fakülteden yana yapmıştı. O küçük şeylerle mutlu olmayı bilen biriydi. İnsan canlısı, alçak gönüllü biriydi. Ama ailesi çok farklıydı. Babası işadamı kimliği altında karanlık işlere imza atarken, annesi de tüm zamanını konken partilerinde, kuaför salonlarında, boş işler peşinde harcıyordu.
Onlar kızlarının iyi eğitim almasını, sırf kendi menfaatleri için, cemiyette sükse yapmak için istiyordu.
O eğitim almış, almamış bu yüzden önemliydi. Yoksa kızlarını düşündüklerinden değil.
Onun fikrini soran da yoktu... Hep emirvakiler yapıyorlardı her konuda. O da çaresiz...
Her şeyin en iyisini sunduklarını sanıyorlardı, kızlarına. Ama unuttukları bir şey vardı. Sevgilerini veremiyorlardı, verdiklerini sanıyorlardı.
Sevmeye ve sevilmeye o kadar muhtaç' tı ki...
Tüm bu düşüncelerle sabahı etmişti. Bir an evvel fakültenin yolunu tutmak istiyordu. Sabırsızlanıyordu.
Ama sabırlı olması gerektiğini de biliyordu. Sabırdan başka ihtiyacı yoktu şuan.
Bekleyecekti... Bekleyecek ve görecekti. Her ne olacak ve yaşanacaksa...
Gözleri hep üstündeydi, kaçamak kaçamak. Ama, Ahu durumun farkındaydı. İçten içe hoşuna da gitmiyor değildi. Zamana ihtiyacı vardı, kolay değildi karar vermek.
Ahu' nun ailesi zengin di. Onun en iyi şekilde eğitim görmesi için, onu yurt dışına göndermek istemişti. Ama o tercihini bu fakülteden yana yapmıştı. O küçük şeylerle mutlu olmayı bilen biriydi. İnsan canlısı, alçak gönüllü biriydi. Ama ailesi çok farklıydı. Babası işadamı kimliği altında karanlık işlere imza atarken, annesi de tüm zamanını konken partilerinde, kuaför salonlarında, boş işler peşinde harcıyordu.
Onlar kızlarının iyi eğitim almasını, sırf kendi menfaatleri için, cemiyette sükse yapmak için istiyordu.
O eğitim almış, almamış bu yüzden önemliydi. Yoksa kızlarını düşündüklerinden değil.
Onun fikrini soran da yoktu... Hep emirvakiler yapıyorlardı her konuda. O da çaresiz...
Her şeyin en iyisini sunduklarını sanıyorlardı, kızlarına. Ama unuttukları bir şey vardı. Sevgilerini veremiyorlardı, verdiklerini sanıyorlardı.
Sevmeye ve sevilmeye o kadar muhtaç' tı ki...