Ünsüz harf ile biten bir sözcüğü, ünlü ile başlayan bir sözcük izlediğinde, birinci sözcüğün son ünsüzünün ikinci kelimenin ilk ünsüzüne bağlanarak söylenmesine ulama denir. Aralarında noktalama işareti (nokta, virgül vb.) bulunan sözcüklerde ulama olmaz.
Ulama, söyleyiş ve okuyuşla ilgili bir ses olayıdır. Yazımda ulama uygulanmaz.
Ulama (liaison), bir sözcüğün sonundaki ünsüz ile daha sonraki sözcüğün söz başındaki ünlünün aynı hecede söylenmesidir. Sözcükler, yazının aksine konuşmada ayrı ayrı değildir. Konuşma esnasında, sürekli ulamalar yapılır. Ulama söyleyiş kolaylığının yol açtığı bir ses olayıdır ve anlamla doğrudan ilişkili değildir.
* Örnek: Dün akşam üstü dört ekmek aldım. (Dü nakşa müstü dör tekme kaldım.)
* Örnek: İş adamı (İ şadamı)
