Ünlem Türkçe'de karşımıza çıkan noktalama işaretlerinden bir tanesidir.
İşte şimdi yandık!..Bu ne güzel tesadüf!
- Hemen eve git!
- Ah, şimdi evde olacaktım ki!..
- Evrakları yarın masamda göreceğim!
- Eee, yeter susun be!
- Hey, durun orada, giremezsiniz!
- Eyvah, yine soğuk olacak!
- Ooo, sen buralara gelir miydin?
- Neden benim söylediklerimi dinlemiyorsun?
- Çok iyi bir fikrim var!
- Yapma!
- Öyle yorgunum ki!..
- İşte şimdi yandık!..
- Ne güzel tesadüf!
- Hişt! Buraya gel!
- Şşt! Sus bakayım!
- Ee, yeter artık!
- Ah, ne yaptım!
- Hah, şimdi oldu!
- Eyvah! Geç kaldım!
- İmdat! Boğuluyorum!
- Çok ilginç!
- Ne kadar güzel!
- Çabuk eve git!
- Ne olur yardım et!
- Çık dışarı!
- Ey Türk Gençliği!
- Tanrım!
- Mehmet!
- Ay, elim!
- Hay Allah!
- Vah zavallı!
- Vay sersem!
- Aman dikkat!
- Komşular!
- Babacığım!
- Simitçi!
- Ah, elim yandı!
- Kapıyı açtım ki bir de ne göreyim!
- Oh, okul bitti, rahat bir nefes alalım!
- O... kimler gelmiş, kimleri görüyorum!
- Elimi cebime attım ki cüzdan yok!
- Hadi be!
- Düşeceksin!
- Eyvah, ne yer ne yar kaldı!
- Neydi o güzellik öyle!
- Süper bir iş buldum!
- Ne mutlu Türk'üm diyene!
- Hava ne kadar da sıcak!
- Aşkolsun!
- Ne kadar akıllı adamlar var!
- Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir, ileri! (Mustafa Kemal Atatürk)
Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir. (Mustafa Kemal Atatürk)
