Son dokuz yılda sadece Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik Cerrahi Bölümü'ne doğuştan rahmi ve cinsel organı bulunmayan 31 hasta başvurdu! İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne başvuranlarla birlikte sayı 39'a çıkıyor. Dünyada bu konuda uzman birkaç merkeze göre 80 binde bir kadında görülen bu anomalinin Batman, Diyarbakır, Mardin ve Urfa Bölgesi'nde son yıllarda yoğunlaşması, konunun araştırılması gerektiğinin de altını çiziyor. Yöre kadınlarıysa anomalininfarkına ancak evlendikten sonra varıyor.
Son 50 yılın en soğuk günlerinden birini yaşayan Diyarbakır'dayım. İnsanın içine işleyen bir soğuk değil bu. Aksine diri tutuyor. Yoğun kar ve sis yüzünden iptal edilen iki uçak seferinden sonra varabildim Diyarbakır'a. Yerler buz kesmiş. Sokaklar boş ama sabahın erken saati olmasına rağmen Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nin önü kalabalık.
İçeri giriyorum. Dört sene önce kurulan Plastik Cerrahi Kliniği'ne doğru ilerlerken, kalabalık daha da artıyor. Yanık tedavisi için gelenler, burun estetiği olmuş pansuman için bekleyen bir kadın, kulağını düzelttirmek için randevu almak isteyen bir delikanlı, ciddi bir gözkapağı ameliyatı geçirdikten 32 sene sonra gözü açılan yaşlı bir adam sırada bekliyor. Sekreter hanım bir yandan hastaların kaydını önündeki dosyaya işlerken, bir yandan benimle konuşuyor: "Diyarbakır'da estetik cerrahi İstanbul'dan pek de geride değil artık. Biliyor musunuz, doku enjeksiyonu için gelen hastalarımızın içinde kadınlar olduğu gibi erkekler de var. Botoks burada çok tuttu. Bakın benim alnımda bile var. Fark ediliyor mu?"
Gerçekten fark edilmiyor. Ama güzelleşmek için havanın en soğuk olduğu bugünü seçen, bunun için kapıda bekleyen insan kalabalığı beni şaşırtıyor. Keşke bu hoş haber için burada olsaydım. Ama beni Diyarbakır'a, Dicle Üniversitesi Hastanesi'ne getirten sebep bambaşka. Üzücü... Can sıkıcı. Bunu yaşayan kadın içinse Türkiye koşullarında, namus cinayetleri ortasında hayat boyu sırtında taşıyacağı bir "utanç". Fark edildiğinde hazır namus kılıfına uydurup ortadan kaldırılmıyorlarsa da gizlice taşıdıkları yersiz bir utanç bu. Zira namusla ilgisi yok!
10 yıldır Diyarbakır'da yaşayan, Dicle Üniversitesi Plastik Cerrahi Bölümü'nü kuran Doç. Dr. İbrahim Aşkar'ın son yıllarda sıklıkla karşılaştığı ve hayretle karşıladığı bir tür anomaliden bahsediyoruz. Adı "vajinal agenezi" yani doğuştan cinsel organ ve rahim yokluğu.
Dünyada bu konuda uzmanlaşmış merkezlere göre 80 bin kadından birinde rastlanan bu sorunla Doç. Dr. İbrahim Aşkar sıklıkla karşılaştığını söylüyor. Aşkar'ın söz ettiği cinsel organ ve rahim yokluğu saptanan kadınlar Diyarbakır, Batman ve Mardin bölgelerinden geliyor. "Dokuz senede 31 vajinal agenezi hastasıyla karşılaştım.Bize başvurmamış hastaların sayısının daha çok olduğunu düşünüyorum. Nedeninin araştırılması gerekiyor" diyor Aşkar. Söz konusu şikâyetle hastaneye başvuran hastaların en genci 16, en yaşlısı 27 yaşında. Bunlardan 17'si Batman'dan, 9'u Mardin'den, 3'ü Diyarbakır'dan, 2'si Urfa'dan gelmiş. Bunlara İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne başvuranlar da eklendiğinde sayı 39'a yükseliyor. Bu dünya ortalamalarının çok üzerinde bir oran. Sorunun ciddiyeti de burada yatıyor. Zira Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik ve Rökonstrüktif Cerrahi bölümünden Doç. Dr. Selçuk Akın 1998 tarihli bir raporunda, çalıştığı üniversitede 1980-1998 arasında 41 vajinal agenezili hastanın ameliyat edildiğini bildirmiş. Neden bu oranda ve Türkiye'de? Doç. Dr. İbrahim Aşkar tüm araştırmalara rağmen henüz anomaliyi tatmin edici bir nedene bağlayamadıklarını belirtiyor.
Doç. Dr. Aşkar, vajinal agenezi hastalarının sıklığı ve özellikleri hakkında bir yayın hazırlayıp bunu dünyanın önemli bilimsel yayın organlarından tıp dergisi Annal-sof Plastic Surgery'ye de yollamış.
Son 50 yılın en soğuk günlerinden birini yaşayan Diyarbakır'dayım. İnsanın içine işleyen bir soğuk değil bu. Aksine diri tutuyor. Yoğun kar ve sis yüzünden iptal edilen iki uçak seferinden sonra varabildim Diyarbakır'a. Yerler buz kesmiş. Sokaklar boş ama sabahın erken saati olmasına rağmen Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nin önü kalabalık.
İçeri giriyorum. Dört sene önce kurulan Plastik Cerrahi Kliniği'ne doğru ilerlerken, kalabalık daha da artıyor. Yanık tedavisi için gelenler, burun estetiği olmuş pansuman için bekleyen bir kadın, kulağını düzelttirmek için randevu almak isteyen bir delikanlı, ciddi bir gözkapağı ameliyatı geçirdikten 32 sene sonra gözü açılan yaşlı bir adam sırada bekliyor. Sekreter hanım bir yandan hastaların kaydını önündeki dosyaya işlerken, bir yandan benimle konuşuyor: "Diyarbakır'da estetik cerrahi İstanbul'dan pek de geride değil artık. Biliyor musunuz, doku enjeksiyonu için gelen hastalarımızın içinde kadınlar olduğu gibi erkekler de var. Botoks burada çok tuttu. Bakın benim alnımda bile var. Fark ediliyor mu?"
Gerçekten fark edilmiyor. Ama güzelleşmek için havanın en soğuk olduğu bugünü seçen, bunun için kapıda bekleyen insan kalabalığı beni şaşırtıyor. Keşke bu hoş haber için burada olsaydım. Ama beni Diyarbakır'a, Dicle Üniversitesi Hastanesi'ne getirten sebep bambaşka. Üzücü... Can sıkıcı. Bunu yaşayan kadın içinse Türkiye koşullarında, namus cinayetleri ortasında hayat boyu sırtında taşıyacağı bir "utanç". Fark edildiğinde hazır namus kılıfına uydurup ortadan kaldırılmıyorlarsa da gizlice taşıdıkları yersiz bir utanç bu. Zira namusla ilgisi yok!
10 yıldır Diyarbakır'da yaşayan, Dicle Üniversitesi Plastik Cerrahi Bölümü'nü kuran Doç. Dr. İbrahim Aşkar'ın son yıllarda sıklıkla karşılaştığı ve hayretle karşıladığı bir tür anomaliden bahsediyoruz. Adı "vajinal agenezi" yani doğuştan cinsel organ ve rahim yokluğu.
Dünyada bu konuda uzmanlaşmış merkezlere göre 80 bin kadından birinde rastlanan bu sorunla Doç. Dr. İbrahim Aşkar sıklıkla karşılaştığını söylüyor. Aşkar'ın söz ettiği cinsel organ ve rahim yokluğu saptanan kadınlar Diyarbakır, Batman ve Mardin bölgelerinden geliyor. "Dokuz senede 31 vajinal agenezi hastasıyla karşılaştım.Bize başvurmamış hastaların sayısının daha çok olduğunu düşünüyorum. Nedeninin araştırılması gerekiyor" diyor Aşkar. Söz konusu şikâyetle hastaneye başvuran hastaların en genci 16, en yaşlısı 27 yaşında. Bunlardan 17'si Batman'dan, 9'u Mardin'den, 3'ü Diyarbakır'dan, 2'si Urfa'dan gelmiş. Bunlara İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne başvuranlar da eklendiğinde sayı 39'a yükseliyor. Bu dünya ortalamalarının çok üzerinde bir oran. Sorunun ciddiyeti de burada yatıyor. Zira Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik ve Rökonstrüktif Cerrahi bölümünden Doç. Dr. Selçuk Akın 1998 tarihli bir raporunda, çalıştığı üniversitede 1980-1998 arasında 41 vajinal agenezili hastanın ameliyat edildiğini bildirmiş. Neden bu oranda ve Türkiye'de? Doç. Dr. İbrahim Aşkar tüm araştırmalara rağmen henüz anomaliyi tatmin edici bir nedene bağlayamadıklarını belirtiyor.
Doç. Dr. Aşkar, vajinal agenezi hastalarının sıklığı ve özellikleri hakkında bir yayın hazırlayıp bunu dünyanın önemli bilimsel yayın organlarından tıp dergisi Annal-sof Plastic Surgery'ye de yollamış.
