Ormanların korku salan kıralı
Kocaman şah aslan,
Bir gün kocamış, yatalak olmuş
Evinde içini çeker dururmuş:
- Eski günler nerede?, diye.
Eski yardımcıları başlamış,
Onun güçsüzlüğüyle alay etmeye.
Önünde titreyenler üstüne yürümüş,
Atın biri gelmiş çifte atmış böğrüne.
Kurt gelmiş kolunu ısırmış
Öküz gelmiş boynuz vurmuş.
Aslan zavallı, bitkin, mahzun, perişan,
Kükremeğe hali yok yalnızlıktan
Tam kendini bırakmış, ölecek,
Bir de ne görsün? Karşısında eşek!..
O da gelip tekme atacakken aslana:
— Yoo, demiş kalkmış ayağa,
Ölmeğe razıyım ana yeter:
— Senden tekme yemek ölümden beter.
