incikk
Üstat
Bir şairin dizelerinde rastlamıştım sana... Terk etmek gibi acı... Vazgeçmek kadar zor... Ve aşk kadar güzeldin... Sana dair onca hayal vardı içimde... Daha ilk okumada çizdim kafamda profilini... Yaşayacaklarımızın...
Seninle kaldırımların kanına girmek istiyorum, avare avare sokaklarda caddelerde dolanırken... Elini tutmaktan utanmak, gözlerine çekimser bakışlar serpiştirmek istiyordum... Daha tanımıyordum bile seni... Sadece iki dizeden ibaretti hakkında bildiklerim...
Gözlerinden yaşadım hayatın en güzel yanını...
Ve saçların rüzgârsa şayet... Neden bu kadar yakıyor içimi serinleteceği yere...
Böyle başlamıştı sana olan sevdam... Adını tam koyamadığım duygular besledim içimde... Her gün yeni bir umut beliriyordu içimde... Her gün büyüyen bir çocuk misali... Büyüyen... Huysuzlaşan... Ha bugün gördüm gözlerini... Ecelim yakın... Ha bugün göreceğim derken yaşlanmışız haliyle... Şimdi kendi yüzümü göremiyorum aynalarda...
Şiir gibiydin yaren... Senin haberin bile yoktu... Ben ölüyordum bilmediğin bir yerde... Bilmediğin bir hayatta ölüyordum... Sevmenin adını sen koydum biliyorum... Seni tanıdım iki dizeden... Kimse olmadı başka hayatımda... Aldatmadım seni başka dörtlüklerle... Başka kafiyeler girmedi hiç hayatıma... Senin dizelerinden başka hiçbir dizedeki kelimelerde anlam aramadım... Kifayetsiz kalıyordu hepsi...
Tüm bildiğim iki dizeydi hakkında...
Bir baksa ölecek gibi olursun...
Bilmezsin... Ölürsün... Güler ölürsün... Susar cinayet...
Böyle yaşamıştım sana karşı olanları işte... Her gün dua gibi dilimdeydi adın yatmadan yatağıma... Sabah kalktığımda yastığım ıslak... Gözyaşlarım kaçamak dökülüyordu artık... Gözlerimi her gözden kaçırıyordum... Asi bir çocuk gibiydi gözyaşlarım... Söz dinlemez ulu orta akarlardı gözlerimden... Sonra çetrefilli kalp ağrıları gark olurdu sığmadığın yüreğime... Sonra gözlerim karardı... Ölmek gibi sevdim seni... Ve bir o kadar istedim... Sen gelmedin... O yanı başımda...
Şimdi ölmek üzereyim yaren... Hiç bilmediğim yüzüne dokunamadan, ellerini tutamadan yaşadım hayatımı... Tek bildiğim iki dizeydi sadece...
Gamzeleri vardı onun... Güller açardı güldüğünde...
Onda güller açarken mezar taşın dikilirdi senin...
Şimdi ölmek üzereyim yaren... Şair anlatmış seni... Ya sen çok masalsın… Ya şair çıldırmış... Ya sen çok güzelsin... Ya şair çıldırmış... Ya sen çok yalansın... Ya da şair çıldırmış...
YA BEN ÇOK ÇOCUĞUM DAHA...
YA DA ŞAİR HAKLI...
Seninle kaldırımların kanına girmek istiyorum, avare avare sokaklarda caddelerde dolanırken... Elini tutmaktan utanmak, gözlerine çekimser bakışlar serpiştirmek istiyordum... Daha tanımıyordum bile seni... Sadece iki dizeden ibaretti hakkında bildiklerim...
Gözlerinden yaşadım hayatın en güzel yanını...
Ve saçların rüzgârsa şayet... Neden bu kadar yakıyor içimi serinleteceği yere...
Böyle başlamıştı sana olan sevdam... Adını tam koyamadığım duygular besledim içimde... Her gün yeni bir umut beliriyordu içimde... Her gün büyüyen bir çocuk misali... Büyüyen... Huysuzlaşan... Ha bugün gördüm gözlerini... Ecelim yakın... Ha bugün göreceğim derken yaşlanmışız haliyle... Şimdi kendi yüzümü göremiyorum aynalarda...
Şiir gibiydin yaren... Senin haberin bile yoktu... Ben ölüyordum bilmediğin bir yerde... Bilmediğin bir hayatta ölüyordum... Sevmenin adını sen koydum biliyorum... Seni tanıdım iki dizeden... Kimse olmadı başka hayatımda... Aldatmadım seni başka dörtlüklerle... Başka kafiyeler girmedi hiç hayatıma... Senin dizelerinden başka hiçbir dizedeki kelimelerde anlam aramadım... Kifayetsiz kalıyordu hepsi...
Tüm bildiğim iki dizeydi hakkında...
Bir baksa ölecek gibi olursun...
Bilmezsin... Ölürsün... Güler ölürsün... Susar cinayet...
Böyle yaşamıştım sana karşı olanları işte... Her gün dua gibi dilimdeydi adın yatmadan yatağıma... Sabah kalktığımda yastığım ıslak... Gözyaşlarım kaçamak dökülüyordu artık... Gözlerimi her gözden kaçırıyordum... Asi bir çocuk gibiydi gözyaşlarım... Söz dinlemez ulu orta akarlardı gözlerimden... Sonra çetrefilli kalp ağrıları gark olurdu sığmadığın yüreğime... Sonra gözlerim karardı... Ölmek gibi sevdim seni... Ve bir o kadar istedim... Sen gelmedin... O yanı başımda...
Şimdi ölmek üzereyim yaren... Hiç bilmediğim yüzüne dokunamadan, ellerini tutamadan yaşadım hayatımı... Tek bildiğim iki dizeydi sadece...
Gamzeleri vardı onun... Güller açardı güldüğünde...
Onda güller açarken mezar taşın dikilirdi senin...
Şimdi ölmek üzereyim yaren... Şair anlatmış seni... Ya sen çok masalsın… Ya şair çıldırmış... Ya sen çok güzelsin... Ya şair çıldırmış... Ya sen çok yalansın... Ya da şair çıldırmış...
YA BEN ÇOK ÇOCUĞUM DAHA...
YA DA ŞAİR HAKLI...
