Yaralar gocunuyor

yaren*

Herşey olması gerektiği gibi ;)
Özel üye
Aşka sevdaya düştük. Aşık olduk. Yandık yandık kavrulduk. Bir zaman geldi. Söndük.Sonra bitti aşk. Belki de artık çok geç. Geçti bizden. Şimdi umutsuzluk zamanı. Benim için her şeyi bittiği yer tam da burası. Ben artık aşık olmam ben. Başkasını, birisini, adı ne olursa olsun, kim olursa olsun, kimseyi sevemem ben. Yaş ile mi alakalı bu yoksa acı tecrübelerle mi..Bilmem ki.Neydi beni bu kadar umutsuzlaştıran. Ve neydi bende bu kadar yara açan ?

Şuan en acınası haldeyim. Bir kadının olabileceği en acınacak durumda. yazık..İnsan nereye giderse gitsin kendisini de yanında götürüyor..Kalbini de,aklını da..

Bi yerde aşktan konu açılıyor ben susuyorum. Birisi sevgilisine sarılıyor ben susuyorum. Gözlerimi kaçırıyorum sevgililerden. Kıskançlığımdan değil. Öyle anlamayın. Üzüldüğümden.
Aklıma geliyor yaşamışlıklarım. Yaşanmışlıklarım. Kalp kırıklıklarım. Hayallerim, umutlarım ve sevdam.

Of bu yaralar geçmiyor ki. Gocunuyor sürekli. Umutsuzluk hele..
Bir parça kadar umudum yok yarınlar için. Kadınca umutlar bitti. Kadınca duygular da..Bir kadının bir erkekten bekleyeceği ne varsa artık. Benim beklentim dahilinde değil hiçbiri. Artık ne yâr olurum ben nede bahtiyâr..
 
Geri
Top