Küçüktüm 17 yaşında idealleri gerçekleşecek hayalleri olacak kadar küçük.. ve aşk acısı çekiyordum üniversite pansiyonunda oda arkadasim benden yaşça büyüktü hatta en küçükleriydim. Bana nasihat ediyor ve bir damla gözyaşıma demiyecek bir adamı sevdiğimi anlatmaya çalışıyordu. Çok sinirlenmiştim ve kızdım "BEN YAŞAYARAK ÖĞRENECEĞİM SEN YAŞADIN ÖĞRENDİN KARIŞMA" dedim.. yıllarca aklıma gelir yaşayarak öğrenmek acıtıyor o çocuk 13 yıldır hayatımda mutlu olamadık ayrıda kalamadık.. ama çok can yaktı çok gözyaşı bıraktı ardında..
O durumlardan geçmiş kişiler ne derse desin o anı yaşayan için hiç birşey ifade etmiyor o yıllar için. Yaşayayacak, acıyacak, ağlayacak ve kendi öğrenecektir çünkü. Ve yıllar sonra içi burkulacak belkide hatırlayıp belkide gülüp geçecek.
Malesef hayatı yeni tanımaya başladığımız dönemlerde böyle acılar yaşamamız hayata bir adım geriden ve küskün başlatıyor bizi.
Aynı sıkıntılardan geçmeyen varmıdır acaba
Birde evlenip, çocuk yapıp, boşanıp, geri dönenlerde var bu dünyada
Açık açık sen safsın seni yine kandırmaya geldim, yersen hesabı
Keşke bize değer vermeyenlerden, en başında uzak durmayı başarabilsek...
o çocuk 13 yıldır hayatımda mutlu olamadık ayrıda kalamadık.. ama çok can yaktı çok gözyaşı bıraktı ardında..
