Bir zamanlar, uzak diyarlarda, görkemli bir ormanın derinliklerinde yaşayan bir aslan varmış. Bu aslan o kadar güçlü ve korkusuzmuş ki, bütün hayvanlar ondan çok çekinirmiş. Bir gün, aslan yorgunluktan büyük bir ağacın altında uyuyakalmış.
Tam bu sırada, ormanın en kurnaz hayvanı olan tilki, uyuyan aslanı görmüş. Tilki, aslana yaklaşmış ve fısıldamış: "Ey büyük aslan, uykun nasıl? Bu kadar güçlü bir hayvanın böyle rahat uyuması beni çok şaşırttı."
Aslan uykulu gözlerle tilkiye bakmış ve mırlamış: "Tilki kardeş, sen beni uyandırmana çok sevindim. Bugün çok yorulmuştum."
Tilki, aslanın bu haline çok sevinmiş ve hemen fırsatı değerlendirmiş: "Ey büyük kral, ben senin bu kadar güçlü olmana hayranım. Senin gibi bir kralın emrinde olmak ne güzel olurdu!"
Aslan, tilkinin bu sözlerine çok memnun olmuş ve başını sallamış. Tilki de bu fırsatı kaçırmak istememiş ve aslana şöyle demiş: "Ey kralım, senin için bir şey yapabilir miyim?"
Aslan düşünmüş ve sonra da tilkiye: "Evet, yapabilirsin. Git şu tepenin arkasındaki mağarada yaşayan yaban domuzu bana getir. Çok açım." demiş.
Tilki, aslanın bu isteğini duyunca içinden gülmüş ama yüzüne hiçbir şey vermemiş. "Emredersiniz, ey büyük kral!" diyerek hemen mağaraya doğru yola çıkmış.
Tilki, mağaraya vardığında yaban domuzunu uyandırmış ve aslanın onu istediğini söylemiş. Yaban domuzu çok korkmuş ve tilkinin dediğini yapmış. Tilki, yaban domuzunu aslanın yanına getirmiş.
Aslan, yaban domuzunu görünce çok sevinmiş ve hemen yemeye başlamış. Tilki ise uzaktan aslanı izliyormuş. Bir süre sonra aslan doymuş ve karnını sıvazlayarak uykuya dalmış.
Tilki, aslanın uyumasını fırsat bilerek sessizce yanından ayrılmış. Yolda giderken içinden şöyle düşünmüş: "Aslanlar güçlüdür ama çok da saf olabilirler. Ben ondan her zaman bir adım önde olacağım."
Tam bu sırada, ormanın en kurnaz hayvanı olan tilki, uyuyan aslanı görmüş. Tilki, aslana yaklaşmış ve fısıldamış: "Ey büyük aslan, uykun nasıl? Bu kadar güçlü bir hayvanın böyle rahat uyuması beni çok şaşırttı."
Aslan uykulu gözlerle tilkiye bakmış ve mırlamış: "Tilki kardeş, sen beni uyandırmana çok sevindim. Bugün çok yorulmuştum."
Tilki, aslanın bu haline çok sevinmiş ve hemen fırsatı değerlendirmiş: "Ey büyük kral, ben senin bu kadar güçlü olmana hayranım. Senin gibi bir kralın emrinde olmak ne güzel olurdu!"
Aslan, tilkinin bu sözlerine çok memnun olmuş ve başını sallamış. Tilki de bu fırsatı kaçırmak istememiş ve aslana şöyle demiş: "Ey kralım, senin için bir şey yapabilir miyim?"
Aslan düşünmüş ve sonra da tilkiye: "Evet, yapabilirsin. Git şu tepenin arkasındaki mağarada yaşayan yaban domuzu bana getir. Çok açım." demiş.
Tilki, aslanın bu isteğini duyunca içinden gülmüş ama yüzüne hiçbir şey vermemiş. "Emredersiniz, ey büyük kral!" diyerek hemen mağaraya doğru yola çıkmış.
Tilki, mağaraya vardığında yaban domuzunu uyandırmış ve aslanın onu istediğini söylemiş. Yaban domuzu çok korkmuş ve tilkinin dediğini yapmış. Tilki, yaban domuzunu aslanın yanına getirmiş.
Aslan, yaban domuzunu görünce çok sevinmiş ve hemen yemeye başlamış. Tilki ise uzaktan aslanı izliyormuş. Bir süre sonra aslan doymuş ve karnını sıvazlayarak uykuya dalmış.
Tilki, aslanın uyumasını fırsat bilerek sessizce yanından ayrılmış. Yolda giderken içinden şöyle düşünmüş: "Aslanlar güçlüdür ama çok da saf olabilirler. Ben ondan her zaman bir adım önde olacağım."
