~meLek~
GalataSaray'ım
Zamansız Bir Veda
Ne çabuk gelişti her şey, farkına varamadan oldu ve bitti. Zamansız bir vedaydı, eksildim. Şimdi ne varsa aşka, vefaya, özleme dair, hepsi içimdeki yerini değiştirdi.
Gidişlere alışık bir yürek için, ayrılık zor değildir. Bunu da atlatırım ancak zamanı değildi. Sen gittin, yanında bıraktığını zannettiğin beni de sürükledin.
Yalnızlık ne ağır bir yürek sancısı, ne parçalayan bir vurgundur bilemezsin. İçini kemiren kaygıların, mantığının önüne geçer. Şiddetli bir fırtınadan geriye ne kalırsa, ayrılığın ardından o kadar virane kalır insanın ruhu. Kaldı ki, ben bitişlere alışığım ama bu zamansız oldu.
Ayrılık, geliyorum der aslında, hissedersin. Kabul edemezsin, o ayrı ama için için finale doğru gittiğini bilirsin. O yüzden çok da şaşırmazsın o an geldiğinde, kahredersin sadece, çok üzülürsün. Ben şaşırdım! Hazırlıksız yakalandım.
Gittiğin yerde daha mutlu musun diye düşünmeyeceğim. Öyle olacağına inanmasan gitmezdin. Vardır mutlaka bir bildiğin, yoksa bilmeden mi gittin? Bir maceradan öteye geçmeyecek ama ruhunu besleyecek bir yolculuksa çıktığın, gönlün rahat git, ben o duyguyu bilirim. İnsanın arayışlar içinde kendi çemberinde dört döndüğü uzun zamanlardan sonra, zincirlerinden kopma ihtiyacıdır bu hareketin, anlarım.
Sadece zamansız oldu. Biraz hissetmiş olsaydım, gözünde, sözünde bir şey yakalasaydım, beklerdim. Hatta ben toplardım bavulunu ellerimle, güzel dualarla yollardım. Son gecenin, son olacağını bilseydim, hiç uyumadan yüzünü seyrederdim sabaha kadar. Kokunu içime doldururdum. Sımsıkı sarılırdım, güneş doğana kadar bedenimi ayırmazdım ama bilemedim.
Vakti değildi sevgili, bu gidişin hiç sırası değildi. Gerçi bazen gitmek de öyle güzeldir ki! Terk ettiğin benim diye bencillik edemem. Yeni bir sayfaya başlamak, bir serüvene doğru gitmek nasıl bir heyecandır bilirim. Ben de birilerinden böyle gitmiştim…
Her ne kadar zamansız da olsa bu bitiş, senin adına dua edeceğim. Dilerim gökkuşağının altından geçmek için çıkmıyorsundur yola. Göreceğin, duracağın her noktada seni bir olay bekleyecektir. Yaşayacakların, geçmişindeki bağlardan koparmasın. Sırtında bir yük gibi taşıma ama hep cebinde tut derslerini. Deneyeceğin acılar ve kahkahalar zenginliğin olacaktır, doğru değerlendirir.
Zamansız bir veda, demek gidiyorsun sevgili! Beni düşünme, maceranın tadını çıkar. Dileğince yürü, gidebildiğin kadar uzun git. Bir gün arayıp haber ver mutlaka çünkü ben merak edeceğim, bu yolculukta ne kadar büyüdüğünü senin….
Alıntı
Ne çabuk gelişti her şey, farkına varamadan oldu ve bitti. Zamansız bir vedaydı, eksildim. Şimdi ne varsa aşka, vefaya, özleme dair, hepsi içimdeki yerini değiştirdi.
Gidişlere alışık bir yürek için, ayrılık zor değildir. Bunu da atlatırım ancak zamanı değildi. Sen gittin, yanında bıraktığını zannettiğin beni de sürükledin.
Yalnızlık ne ağır bir yürek sancısı, ne parçalayan bir vurgundur bilemezsin. İçini kemiren kaygıların, mantığının önüne geçer. Şiddetli bir fırtınadan geriye ne kalırsa, ayrılığın ardından o kadar virane kalır insanın ruhu. Kaldı ki, ben bitişlere alışığım ama bu zamansız oldu.
Ayrılık, geliyorum der aslında, hissedersin. Kabul edemezsin, o ayrı ama için için finale doğru gittiğini bilirsin. O yüzden çok da şaşırmazsın o an geldiğinde, kahredersin sadece, çok üzülürsün. Ben şaşırdım! Hazırlıksız yakalandım.
Gittiğin yerde daha mutlu musun diye düşünmeyeceğim. Öyle olacağına inanmasan gitmezdin. Vardır mutlaka bir bildiğin, yoksa bilmeden mi gittin? Bir maceradan öteye geçmeyecek ama ruhunu besleyecek bir yolculuksa çıktığın, gönlün rahat git, ben o duyguyu bilirim. İnsanın arayışlar içinde kendi çemberinde dört döndüğü uzun zamanlardan sonra, zincirlerinden kopma ihtiyacıdır bu hareketin, anlarım.
Sadece zamansız oldu. Biraz hissetmiş olsaydım, gözünde, sözünde bir şey yakalasaydım, beklerdim. Hatta ben toplardım bavulunu ellerimle, güzel dualarla yollardım. Son gecenin, son olacağını bilseydim, hiç uyumadan yüzünü seyrederdim sabaha kadar. Kokunu içime doldururdum. Sımsıkı sarılırdım, güneş doğana kadar bedenimi ayırmazdım ama bilemedim.
Vakti değildi sevgili, bu gidişin hiç sırası değildi. Gerçi bazen gitmek de öyle güzeldir ki! Terk ettiğin benim diye bencillik edemem. Yeni bir sayfaya başlamak, bir serüvene doğru gitmek nasıl bir heyecandır bilirim. Ben de birilerinden böyle gitmiştim…
Her ne kadar zamansız da olsa bu bitiş, senin adına dua edeceğim. Dilerim gökkuşağının altından geçmek için çıkmıyorsundur yola. Göreceğin, duracağın her noktada seni bir olay bekleyecektir. Yaşayacakların, geçmişindeki bağlardan koparmasın. Sırtında bir yük gibi taşıma ama hep cebinde tut derslerini. Deneyeceğin acılar ve kahkahalar zenginliğin olacaktır, doğru değerlendirir.
Zamansız bir veda, demek gidiyorsun sevgili! Beni düşünme, maceranın tadını çıkar. Dileğince yürü, gidebildiğin kadar uzun git. Bir gün arayıp haber ver mutlaka çünkü ben merak edeceğim, bu yolculukta ne kadar büyüdüğünü senin….
Alıntı
