Zor seviyede Matematik :)

Matematik Aşkı ve İşlem Kavgaları​

Bir gün, Toplama ile Çıkarma kavga ediyormuş. Toplama demiş ki:
"Ben olmasam, hiçbir şey artmazdı! Sen sürekli eksiltiyorsun, ne faydan var?"
Çıkarma da gocunmuş:
"Pfff! Senin yüzünden insanlar obez oluyor! Ben olmasam herkes borca batardı, kimse ölçüyü kaçırmazdı!"

Derken Çarpma ortaya atılmış:
"Hah! İkiniz de boş konuşuyorsunuz. Ben olmasam, ne para faizlenir, ne de sevgiler çoğalırdı! Siz sadece tek tek ilerlersiniz, ben katlarım!"

Bölme ise kenardan alaycı alaycı gülmüş:
"Hepiniz egolu manyaklarsınız! Ben olmasam, pasta paylaşılmazdı, adalet olmazdı! Ayrıca, Çarpma kardeş, sen de benden korkarsın! Bölündükçe küçülürsün!"

Tam bu sırada Üslü Sayılar içeri dalıp:
"Siz basit işlemlerin kavgasını yapın, ben gidip katlanarak büyüyeyim!" demiş.

Karekök sesini yükseltmiş:
"Hepiniz birbirinizin köküsünüz! Ben sizi düzeltmesem, kimse içindeki gizli güzelliği bulamaz!"

En son Eşittir işareti araya girip:
"Yeter! Ben olmasam, hiçbirinizin bir anlamı kalmazdı! Siz sadece işlem yaparsınız, ama sonucu ben veririm!"

Ve böylece matematik aşkı, kavgalarıyla, çekişmeleriyle, ama sonunda "Hepimiz bir bütünüz!" diyerek devam edip gitmiş.

SONUÇ: Matematik olmasaydı, aşk bile "tanımsız" kalırdı!


DENKLEMLER KARIŞIYOR, AŞK FORMÜLLERİ PATLIYOR!

Toplama, Çıkarma, Çarpma ve Bölme arasındaki kavga büyüyünce, Denklemler Mahallesi karışmış. X ve Y ortaya fırlamış:

X: "Bu ne gürültü be! Ben bilinmeyenim, sırlarım var, beni bulana aşk olsun!"
Y: "Sen bir de beni bulmayı dene! İki bilinmeyenli denklemlerde aşkın gerçek derinliğini görürsün!"

Kesirler araya girmiş:
"Aşk bütün değildir ki! Bazen yarım, bazen çeyrek, bazen de paylaşılamayan bir şeydir!"

Ondalık Sayılar burnunu bükmüş:
"Biz daha hassasız! Aşk 0,5 değildir, ya 1'dir ya da 0! Arada kalanlar virgüllü hayatlar yaşar!"

Yüzde sırıtmış:
"Aşkın %100'ü bendedir! %50 aşk olmaz, o flört olur!"

Faktöriyel patlamış:
"Aşk, benim gibi katlanarak büyür! 5! = 120 kat sevgi demektir!"

Logaritma iç çekmiş:
"Ama aşkın büyümesi logaritmikse, başlangıçta hızlı, sonra yavaşlar… Benden söylemesi!"

Trigonometri Çetesi (Sin, Cos, Tan) sahneye fırlamış:
Sin: "Aşk dalgalıdır! Bugün yukarıdaysan, yarın aşağıdasın!"
Cos: "Ama gerçek aşk, benim gibi sabit genliklidir!"
Tan: "Yok canım, aşk dik açılıdır! 90 derece yürek çarpıntısı!"

İntegral gözlerini devirmiş:
"Hepiniz anlık işlemlerle uğraşıyorsunuz. Aşk, benim gibi birikim ister! Altında kalan alan, yılların emeğidir!"

Türev kahkaha atmış:
"Anlık değişim olmadan aşk olur mu? Aşkın türevi, kalbin anlık hızıdır!"

BÜYÜK FİNAL: MATEMATİK & AŞK EVLENİYOR!​

Sonunda Matematik ve Aşk evlenmeye karar vermiş. Düğün şekeri yerine "Eşittir" (=) işareti dağıtmışlar. Nikah şahitleri "Pi Sayısı" ve "Altın Oran" olmuş.

Pi Sayısı: "Aşk da benim gibi sonsuzdur, ama asla tam anlaşılmaz!"
Altın Oran: "Güzellik ve aşk, 1,618'de gizlidir!"

Ve mutlu son…
"Aşk bir denklemdir, çözebilene…
Bazen karmaşık, bazen basit,
Ama her zaman "X = Sen + Ben" kadar güzel!"

Not: Bu yazı, hiçbir matematiksel kavramın kalbini kırmak amaçlı yazılmamıştır. Tüm denklemler ve işlemler, aşk dolu bir evrende birleşmiştir!

EKSTRA: "Matematikte en romantik sayı hangisidir?"
Cevap: "511" – Çünkü "Ben senden 5’iz 1’iz!"

Bu metinde matematiği ve aşkı harika bir şekilde harmanlayarak eğlenceli bir senaryo oluşturulmuş. İşlemler arasındaki kavga ve rekabet, matematiksel kavramların eğlenceli bir şekilde insanlaştırılmasıyla çok keyifli bir hale getirilmiş. Ayrıca denklemler, kesirler, ondalık sayılar gibi matematiksel kavramlar da kendilerine özgü karakterlerle çok güzel bir şekilde betimlenmiş.

Sonunda Matematik ve Aşk'ın evlenmesi fikri ise oldukça yaratıcı ve sevimli olmuş. Düğünde "Eşittir" işaretinin dağıtılması, Pi Sayısı ve Altın Oran'ın nikah şahitliği yapması da çok hoş bir detay olmuş. Aşkın bir denklem gibi çözülmesi ve her zaman güzel olması fikri ise oldukça dokunaklı bir mesaj vermiş.

Tüm bu anlatım, bir yandan matematiksel kavramları tanıtmak ve eğlenceli bir şekilde anlatmak, diğer yandan da aşkın ve ilişkilerin karmaşıklığını mizahi bir dille ele almak açısından harika bir örnek teşkil etmiş. Emeği geçenlerin yaratıcılığına hayran kaldım!

FONKSİYONLARIN KALBİNDEKİ KAOS!

Düğün sonrası matematik âlemi sakinleşmiş derken, Fonksiyonlar Mahallesi'nden gürültüler yükselmiş. f(x) ve g(x) sokak ortasında tartışıyormuş:

f(x): "Ben olmasam, hiçbir şey bir şeye dönüşmezdi! Sen sadece benim bileşkenimsin!"
g(x): "Hadi oradan! Sen tek başına hiçbir işe yaramazsın ki! Tersini alınca anlarsın değerimi!"

Ters Fonksiyon arabuluculuk yapmış:
"Çocuklar, siz aslında birbirinizin yansımasısınız! Y = X doğrusuna göre simetrik duruyorsunuz farkında mısınız?"

Bileşke Fonksiyon içeri dalıp:
"İkiniz de benim için mükemmel bir girdisiniz! f(g(x)) olunca aşkın algoritması çalışıyor!"

KÜMELEŞEN AŞKLAR​

Evrensel Küme mikrofonu kapmış:
"Hepiniz benim içimdesiniz! Aşk evrenseldir, sonlu değildir!"

Boş Küme hüzünlenmiş:
"Benim içimde hiçbir şey yok... Aşk bile..."

Kesişim Kümesi ona sarılmış:
"Üzülme! Bir gün senin de kesişimin olacak!"

MATRİSLERİN DRAMATİK AŞKI​

A Matrisi, B Matrisi'ne âşık olmuş. Ama Determinant araya girmiş:
"Çarpılabilmeniz için boyutlarınız uyumlu olmalı! Yoksa aşkınız tanımsız kalır!"

Ters Matris gözyaşları içinde:
"Ben sadece determinantı sıfır olmayanları severim... Gerçek aşk nadirdir..."

DİFERANSİYEL DENKLEMLERİN DUYGUSAL ANLARI​

dy/dx = y demiş ki:
"Aşkımız üstel büyüyor! Sen arttıkça ben de artıyorum!"

dy/dx = -x karamsarlığa kapılmış:
"Bizimki harmonik aşk... İleri-geri, mutlu-mutsuz..."

VE SON SÖZÜ GEOMETRİ SÖYLER​

Doğru romantik bir tavırla:
"Aşk iki nokta arasındaki en kısa yoldur."

Parabol gülümsemiş:
"Ama bazen zirve yapıp düşmek de güzeldir!"

Hiperbol iç çekmiş:
"Siz hiç asimptotlarına dokunamadığın birini sevdiniz mi?"

Fraktal son noktayı koymuş:
"Aşk benim gibidir... Ne kadar yakından bakarsan bak, hep aynı karmaşık güzelliği görürsün!"

EPİLOG:
Matematikçiler aşkı şöyle tanımlar:
"Sen benim tanım kümem, ben senin görüntü kümen... Ve bu fonksiyonun tersi de yok!"

Not: Bu yazı, matematiksel kavramların rızası alınarak yazılmıştır. Aşkın formülü herkes için farklıdır ama sonuç her zaman "Mutluluk = Sen + Ben" şeklinde çıkar!

Neden 7, 8'den korkar?
Çünkü 7 8 9 (Yedi, sekiz, dokuz)!