07 - Antalya

Kaş

İlçe merkezi deniz kıyısında güzel bir koyda kurulmuştur. Halk arasındaki adı “Andifli” olan bu yer, şirin bir Akdeniz kasabası görünümündedir.


Kaş’ın ismi, 3-4 mil uzaklıkta tam karşısında bulunan göz şeklindeki Yunanistan’ın Meis Adası’na “kaş”a benzer bir biçimde baktığını için koyulmuştur. Yüzölçümü 2199 kilometrekare olan Kaş ilçesinin nüfusu 47.500’dür.

Coğrafya
Topraklarını Batı Toroslar’ın Akdeniz kıyılarına ulaştığı kesimdeki Alaca, Mancarlı, Kohu, Susuz Dağları’nı kaplar. Dağlık alanlar ardıç ağacı rastlanan ormanlarla kaplıdır.

Ekonomi
Kaş zeytincilik yönünden Antalya’nın en ileri gitmiş ilçesidir. Zeytinden başka narenciye de bolca yetişir. Son yıllarda turfanda sebzecilik de başlamıştır.

Tarih
Kaşın antik devirdeki ismi Antiphellostur. 1776’da Osmanlılar tarafından nahiye haline getirilmiş ve Elmalı’ya bağlanmıştır. 1871 yılında tekrar ilçe olunca, 1903 yılında bugünkü ilçe merkezine taşınmıştır. Birinci Dünya Savaşı sırasında; yerli Rumların da yardımıyla Meis Adası’ndan gelen Rumlar tarafından ele geçirilmiştir. Bir süre İtalyan işgali altında kalan Kaş, Kurtuluş Savaşı’ndan sonra Türkiye’ye verilmiş ve 30 Ocak 1923’de Türk-Rum mübadelesi yaşanmıştır.

Önemli Yerler
Mavi Mağara, Güvercinlik Deniz Mağarası, Güvercin İni Deniz Mağarası, Hıdırellez Mağarası, Bayındır, Komba, Kandyba, Araksa, Neisa, Arsada, Kalkan, İnbaş Mağarası, Pirha, Göldağ Mevkii.

Kemer

Kemer, Antalya’nın 42 km. batısında küçük bir beldedir. Batı Toros Dağları’nın eteklerinde 1910 yılında kurulan Kemer, Batı Toroslar’ın eteklerinde bulunmaktadır.


1970’li yıllarda nüfusu 500 kişiyi geçmeyen ve portakal bahçeleri arasında saklanmış gibi duran Kemer Köyü, turizm sayesinde bugün 55 bin nüfuslu bir kent olmuştur.

Coğrafya
Kemer yöresinin kuzeyinin dağlarla kapalı oluşu, ılık ve güney rüzgarlarına açık bulunması sonucu, yazları kurak ve sıcak, kışları ılık ve yağışlı geçer. İlçenin kıyı şeridine kar yağmaz, kış aylarında en soğuk gecede dahi ısı, sıfırın altına düşmez. Deniz suyunun kış aylarında bile 18 derecenin altına düşmeyişi, Kemer kıyılarında kış aylarında da denizden yararlanmayı olanaklı kılar.

Ekonomi
Kemer ilçe merkezi ile Tekirova, çayova, Aslanbucak, Kuzdere, Beycik, çamyuva, Göynük, Beldibi, çıralı gibi yerleşim yerleri Antalya turizminde çok aktif rol oynarlar. İrili ufaklı 52 km. uzunluğundaki girintili çıkıntılı koylarında bulunan tatil köyleri ile Kemer önemli bir turizm merkezidir.

Tarih
1910’lu yıllarda “Eski Köy” adı ile bilinen Kemer, dağlarından gelen seller sonucu göl ve bataklıklardan oluşan bir köydü. 1916-1917 yıllarında Kemerliler köylerini sel baskınından korumak için dağların hemen eteklerine taştan, aşağı yukarı 23 km. uzunluğunda duvar örmüşlerdir. Bölge bu duvar nedeniyle “Kemer” olarak anılmaya başlanmıştır. Bu yöre, 1960’lı yıllara kadar karayolu olmadığı için gelişememiştir. 1980 yılı sonrasında ise “Güney Antalya Turizm Projesi” kapsamında yapılan yol ve altyapı çalışmaları ve özellikle sahillerinde kurulan tatil köyleri sonucu büyük bir gelişme yaşamış ve bugün küçük bir kent görünümüne kavuşmuştur. 1991 Eylül ayında ilçe olmuştur.

Önemli Yerler
Idyros Antik Kenti, Söğüt Cuması, Altınyaka Dere Köyü, Beldibi Mağarası, Molla Deliği Mağarası, Ayışığı Koyu, Göynük, Olympos Milli Parkı.

Korkuteli

Yüzölçümü 2.461 kilometrekare olan Korkuteli ilçesinin merkez beldesinden başka Bozova ve Kızılcadağ adlı beldeleri ile bunlara bağlı 50 köyü vardır.


İlçe merkezi Kestel Gölü’ne dökülen bir dere üzerinde kurulmuştur. Antalya’yı İzmir’e bağlayan en kısa yol kentten geçer. Bu yolla il merkezi Antalya’ya uzaklığı 60 km’dir.

Coğrafya
Teke Yarımadası’nın doğusunda yükselen Beydağları’nın kuzey uçları Korkuteli ilçesine kadar sokulur. İlçenin kuzeydoğu kesiminde Bozova, batısında Söğüt Gölü çukur alanı vardır. İlçede ılık bir iklim hüküm sürer. Antalya ilinin orman yönünden en önemli ilçelerinden birisidir. İklim ve toprak, buğday ve diğer tarım ekimine elverişlidir.

Ekonomi
İlçedeki başlıca ekonomik etkinlik tarımdır. Yaygın olarak meyvecilik, hayvancılık, hububat, sebzecilik ve son dönemlerde kültür mantarı yetiştiriliciliği yapılmaktadır. Antalya’nın en çok buğday, arpa, fasulye ve ayçiçeği yetiştiren ilçesi olan Korkuteli, elma, şeker pancar ve nohut üretiminde Elmalı’dan sonra ikinci sırada yer alır. Ekime elverişli olmayan yüksek kesimlerinde kıl keçisi ve koyun, köylerde ise sığır beslenir.

Tarih
Antik çağ’da Pisidya coğrafi bölgesi içinde yer alan yöre Makedonya, Roma ve Bizans yönetimlerinden sonra 12. yüzyılda Anadolu Selçukluları’nın eline geçti. 16. yüzyılda Osmanlı topraklarına katıldı ve İstanos adıyla anılmaya başladı. Teke Sancağı’na bağlı olan İstanos, II. Bayezid’in oğlu Korkud’un burada sancak beyliği yapmasından dolayı zamanla Korkudili ya da Korkudeli olarak adlandırıldı. 1879’da nahiye merkezi olan yerleşme, 1915’te bugünkü adıyla ilçe merkezi yapıldı.

Önemli Yerler
Korkuteli İsindası, Alaeddin Camii, Emir Sinaeddin Medresesi, Verbe, Lagbe harabeleri.

Kumluca

Antalya’ya 93 kilometre uzaklıkta yer alan Kumluca’nın yüzölçümü 1.253 kilometrekare, nüfusu 61 bindir.


Akdeniz’e dar bir kıyısı olan Kumluca’nın büyük bölümünü, kuzeyde en yüksek noktaları Kızlarsivrisi (3.069 m.) ve Erentepe (2.774 m.) olan Beydağları oluşturur.

Coğrafya
İlçenin doğusunda yer alan Tahtalı Dağı 2.366 metredir. Getirdiği alüvyonlarla Finike ve Kumluca Ovası’nı oluşturan Alakır çayı ilçenin en önemli akarsuyudur. Yer yer çakıl, kum ve toprak katmanlarından oluşmuş olan Kumluca Ovası’nın oluşumu yenidir. Dağ köylerinde ise eğimli ve hafif taşlı, fakat genellikle verimli bir toprak yapısı mevcuttur.

Ekonomi
Kumluca ilçesinde temel geçim kaynağı tarımdır. Seracılık, sebzecilik ve meyvecilik gelişmiştir. Yetiştirilen başlıca ürünler; portakal, buğday, elma, arpa ve limondur. Az miktarda yerfıstığı, çiğit ve pamuk yetiştirilen ilçenin yüksek kesimlerinde de küçükbaş hayvancılık yapılır. Olympos-Beydağları Milli Parkı’nın bir bölümü ilçe sınırları içindedir. Kıyılarındaki doğal plajlar son yıllarda turizme açılmaktadır.

Tarih
İlçenin çevresinde görülen antik kentler ve eserler, buranın Fenikeliler, Likyalılar, Grekler ve Romalılar tarafından sürekli iskan edildiğini göstermektedir. Bu yörenin daha sonra Anadolu Selçuklular’ı tarafından alındığı bilinmektedir. Kumluca, 15. yüzyılda Yıldırım Beyazıt döneminde Osmanlı topraklarına katıldı. Bütün bu devirlerde Kumluca da yerleşik hayatın olmadığı anlaşılmaktadır. Bugünkü ilçe merkezinin içinde bulunduğu ova, tamamen fundalık ve bataklıklarla dolu olduğundan, ilk yerleşim; ilçe merkezinin 5 km. kadar doğusunda tepelerin eteklerinde Sarıkavak adıyla 1830 yıllarında yapılmıştır.
Bölge 1858’de lğdırmagardıç adıyla bir kasaba haline gelmiştir. 1924’te Gödene nahiye olarak ayrılınca, Kumluca adını almış, 1958’de Finike’den ayrılarak ilçe olmuştur.

Önemli Yerler
Adrasan, Korydalla, Rhodiapolis, Idebessos, Akalissos, Gagae.

Manavgat

Antalya’nın 80 km. kadar doğusunda bulunan ve 1329’da kurulan Manavgat ilçesi, Manavgat çayı’nın doğu ve batı yakasında yer almaktadır.


Yüzölçümü 2.296 kilometrekare, nüfusu 199 bindir. Antalya’yı Mersin’e bağlayan ve yaz aylarında turizm açısından büyük önem taşıyan karayolunun geçtiği Manavgat kenti, Antalya ve Alanya’dan sonra ilin üçüncü büyük ilçe merkezidir. Kentin adının Manavgat çayı ile bugünkü ilçe merkezi arasında, Pamfilya-Kilikya sınırında kurulan “Manaua” antik kentinden geldiği sanılmaktadır.

Coğrafya
Manavgat ilçesinin toprakları Antalya Ovası’nın yanı sıra alçak tepeler, yer yer Toroslar’dan inen akarsularla parçalanmış alanları, kuzeyinde yükselen Batı Toroslar’ın güney kesimlerini kapsar. İklim, tipik Akdeniz iklimidir. Doğal bitki örtüsü maki topluluklarıdır. Dağlık kesimlerde orman alanları vardır. İlçede yetişen başlıca ürünler pamuk, çeltik, susam ve buğdaydır. Karpuzu ise çevrede çok ünlüdür.

Tarih
15. yüzyılda Osmanlı topraklarına katılan ve daha önce Melas (Karasu) adıyla anılan Manavgat ilçesi, 19. yy. sonlarında Konya Vilayeti, Teke Sancağı’nın Alaiye (Alanya) kazasına bağlı nahiye merkezi olan bir yerleşim yeri idi.

Önemli Yerler
Su Kemerleri, Surlar, Anakapı, Güney Kapısı, Sütunlu Caddeler, Antik Ev Kalıntıları, Agora Gymnasium, Tiyatro, Kemerli Kapı, Athena Tapınağı, Apollon Tapınağı, Men Tapınağı, Nekropol, Side Müzesi.

Serik

Eski adı Kökes olan bu ilçe Antalya’nın 36 km. doğusunda ve denizden yüksekliği 26 metredir.


Yüzölçümü 1.314 kilometrekare, nüfusu ise 110 bindir. Merkez bucağından başka Gebiz adında bir bucağı ve 61 köyü vardır.

Coğrafya
Serik ilçesinin topraklarını deniz kıyısından başlayarak Serik Ovası ile bunu kuzeyden kuşatan hafif dalgalı tepelik alanlar kaplar. İlçenin kuzey sınırı üzerinde de Batı Toroslar’ın dik yamaçları yükselmeye başlar. Serik’te yazlar kurak ve sıcak, kışlar ılık ve yağışlı geçer.

Ekonomi
Önemli bir bölümü kırsal kesimde yaşayan ilçe halkı geçimini tarımdan sağlar. Yetiştirilen başlıca bitkisel ürünler çiğit, buğday, pamuk, yulaf, arpa, portakal ve limondur. İlçenin kuzey kesimindeki yüksek alanlarda kıl keçisi ve koyun yetiştirilir.

Tarih
Serik, oldukça yakın bir tarihte yerleşim yeri olmuş bir ilçedir. Buraya 1883 yılında Yunanistan’ın Teselya Eyaleti’nden getirilen göçmenler yerleştirilmiş ve daha sonra gelişen kasaba 1914’te nahiye ve 1926’da ise ilçe olmuştur. Tarih kitaplarında Serik’ten, Teke Sancağı’na bağlı 36 köyden ibaret bir nahiye merkezi olarak söz edilmektedir.

Önemli Yerler
Pednelissos ve Sillyon antik kentleri.

Antalya'da yaşayan biri olarak harika bir şehir olduğunu gezip görülecek bir yer olduğunu söyleyebilirim.