24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ

DELİBALTA Muharrem dediki:

Hafif puslu bir sonbahar günü, hüzünlerimi kuşanıp, hatıralar vadisinde uzunca bir gezintiye çıkmıştım...
Bir anda! Değerli Öğretmenimi gördüm, tüm Asaletiyle karşımda duruyordu.
Mağrurdu kartallar gibi, özlediğimiz Annelerimizin silueti gibiydi...
Karşılıklı, bir hafıza gösterisin deydik...
Ben, Öğretmenimin not defterinde, Öğretmenim benim gönül defterimde yazılıydı.
Hiçbir şeyi unutmamıştım...
Başa sarsam filmi, herkesi aynı role oturturdum teker, teker...
Neler yaptığını, merak ediyordum, Öğretmenim de benim neler yaptığımı, merak ediyordu, bunca zaman. Hangi düellodan sağ çıktığımı söyleseydim, acaba?
O kadar çok şey vardı ki birikmiş, anlatılmayı bekleyen. Sohbete koyulduk aheste, aheste...
Meğer, bilmediğimiz ne çok şey daha varmış, hayata dair...
Öğretmenim anlattıkça, pür dikkat! merakla dinliyordum. Hiç bitmesin istiyordum bu sohbet, ( ders ) iyice kuşatılmak istiyordum, engin bilgisiyle...
Öğretmenim de beni dinledi, tüm nezaketiyle...
Saatlerce süren bir sohbetin ardından, gitme vakti gelmişti, artık.
Yine bir hüzün, daha çöktü üstüme. İstemeye, istemeye de olsa, veda vaktiydi...
Güle güle, Değerli Öğretmenim, güle güle...
Tekrar görüşmek ümidiyle, Hatıralar Vadisinde...

M.D.B.

Öncelikle, BAŞÖĞRETMEN ATAMIZI özlem ve rahmetle anıyoruz. Ruhu şad olsun. Hayatta olmayan tüm Öğretmenlerimizi de rahmetle anıyoruz. Onların da Ruhları şad olsun.
Değerli Öğretmenim, Öğretmenlerim, Öğretmenlerimiz, gününüz kutlu olsun. Nice, ÖĞRETMENLER GÜNÜ görmeniz dileğiyle...
Saygıyla, ellerinizden öpüyorum.
Öğretmenime, Öğretmenlerime, tüm Öğretmenlerimize, şükranlarımla...

Ek dosyayı görüntüle 72346

Ek dosyayı görüntüle 72347

Genişletmek için tıklayın...

DELİBALTA Muharrem dediki:

Hafif puslu bir sonbahar günü, hüzünlerimi kuşanıp, hatıralar vadisinde uzunca bir gezintiye çıkmıştım...
Bir anda! Değerli Öğretmenimi gördüm, tüm Asaletiyle karşımda duruyordu.
Mağrurdu kartallar gibi, özlediğimiz Annelerimizin silueti gibiydi...
Karşılıklı, bir hafıza gösterisin deydik...
Ben, Öğretmenimin not defterinde, Öğretmenim benim gönül defterimde yazılıydı.
Hiçbir şeyi unutmamıştım...
Başa sarsam filmi, herkesi aynı role oturturdum teker, teker...
Neler yaptığını, merak ediyordum, Öğretmenim de benim neler yaptığımı, merak ediyordu, bunca zaman. Hangi düellodan sağ çıktığımı söyleseydim, acaba?
O kadar çok şey vardı ki birikmiş, anlatılmayı bekleyen. Sohbete koyulduk aheste, aheste...
Meğer, bilmediğimiz ne çok şey daha varmış, hayata dair...
Öğretmenim anlattıkça, pür dikkat! merakla dinliyordum. Hiç bitmesin istiyordum bu sohbet, ( ders ) iyice kuşatılmak istiyordum, engin bilgisiyle...
Öğretmenim de beni dinledi, tüm nezaketiyle...
Saatlerce süren bir sohbetin ardından, gitme vakti gelmişti, artık.
Yine bir hüzün, daha çöktü üstüme. İstemeye, istemeye de olsa, veda vaktiydi...
Güle güle, Değerli Öğretmenim, güle güle...
Tekrar görüşmek ümidiyle, Hatıralar Vadisinde...

M.D.B.

Öncelikle, BAŞÖĞRETMEN ATAMIZI özlem ve rahmetle anıyoruz. Ruhu şad olsun. Hayatta olmayan tüm Öğretmenlerimizi de rahmetle anıyoruz. Onların da Ruhları şad olsun.
Değerli Öğretmenim, Öğretmenlerim, Öğretmenlerimiz, gününüz kutlu olsun. Nice, ÖĞRETMENLER GÜNÜ görmeniz dileğiyle...
Saygıyla, ellerinizden öpüyorum.
Öğretmenime, Öğretmenlerime, tüm Öğretmenlerimize, şükranlarımla...

Ek dosyayı görüntüle 72346

Ek dosyayı görüntüle 72347

Genişletmek için tıklayın...