2. Bölüm
Aslı : Anne, neden Zeynep Anneanneye gidiyoruz, bir şey mi oldu yoksa?
Aslının annesi : Yok kızım ne olsun, bir şey olmadı ama biliyorsun ki kadın yalnız kimsesi yok bir tek yeğeni var yanında oda erkek, ev işlerini yapamaz. Biraz biz yardim edelim diye gidelim dedim, yoksa istemiyor musun?
Aslı : Estağfurullah Anne, istemez olur muyum . Merak ettim ondan sordum.
Ben hazırım hadi çıkalıııım.
Aslının annesi : Ne kadar çabuk hazırlandın sen, şaşırdım vallaha. Dün teyzenlere giderken sabahtan akşama kadar hazırlanamamıştın ama şimdi beni beklemelisin 10 dk sonra anca çıkabiliriz.
Aslı : Anneee hayır ya lütfen çıkalım.
Aslının annesi : Yaaa, nasıl oluyormuş beklemek? Bir daha bekletecek misin beni ?
Aslı : Bekletmeyeceğim söz. Ben gitsem olmaz mı? Zeynep Anneanne şimdi bekliyordur, sen nasıl seni beklemememi istiyorsan onuda bekletmeyelim, heh ? Lütfen.
Aslının annesi : Tamam hadi çık o zaman ben 15 dk sonra orada olurum, söylersin.
Ben hemen çıktım evden ve yolda aklıma Berkay geldi, acaba ne yapıyordur şimdi, evdeyse eğer benimle konuşur mu? Zeynep Anneannenin kapısına gelmiştim zile bastım ve yukarı çıktım.
Zeynep Anneanne :Hoş geldin kızım gel içeri, gel. Ne kadar özlemişim seni, neden hiç gelmiyorsun? Önceden hep gelirdin Berkay'la otururdunuz çizgi filmler izlerdiniz bende size kurabiyeler yapardım, küçücükdünüz.. ah ahh nerede o günler, şimdi ise yüzünü gören cennetlik
Aslı : Anneanne okul falan oluyor hiç zaman bulamıyorum ki, şimdi tatil ya daha çok gelmeye çalışırım. Bende seni çok özlemişim gerçekten
Zeynep Anneanne : Tamam güzel kızım buyur gel, ne zaman istersen. Annen nerede ?
Aslı : Şimdi gelir oda, işi vardı da 15 dakikaya bende orada olurum dedi. Ha bak zil çaldı geldi işte, ben kapıyı açayım.
Kapıyı açmaya giderken duvarda Berkay'ın resmini gördüm, durdum, bir an daldım, gözlerim doldu.
Zil 2. defa çalınca, kapıya doğru koştum, kapıyı açtım. Bir an nefesim kesildi sanki. karşımdaki Annem değildi . . .
( Devamı İçin BEĞENİ Lütfen )