Bazı insanlar, hayatımıza o kadar dokunur ki, onlarsız yaşamak imkansız gibi gelir. Sen de benim için öyleydin. Şimdi sensizliğe alışmaya çalışıyorum, ama çok zor.
Ayrılık, bir fırtına gibidir. İçini tümden kasıp kavurur, nefesini keser. Bir yandan tutunmak istersin geçmişe, diğer yandan geleceğe doğru ilerlemek zorundasındır. Bu fırtınada sağ kalmak için, kendine sıkı sıkı sarılmalısın.
Bazen en güzel hikayeler yarım kalır. Tıpkı senin gibi. Bir masalın ortasında kesilmiş gibi hissediyorum kendimi. Sensiz geçen her gün, eksik bir sayfa gibidir bu masalda.
Ayrılık, bir yara gibidir. Zamanla kabuk bağlar, ama izi hep kalır. O izi taşımak zor olsa da, seni daha güçlü kılacaktır. Unutma, her fırtınadan sonra güneş doğar.
Sen gittin ya, bende seninle bir parça ben gitti. Gözlerim seni arıyor sokaklarda, sesin kulaklarımda yankılanıyor. Keşke hiç başlamasaydık, keşke hiç bitmeseydi.
Ayrılık, bir deniz gibidir. İçine düştüğünde nefesin kesilir, boğuluyorsun. Ama bir gün mutlaka karaya vurursun. O güne kadar yüzebilmek için çabalaman gerek.
