-
Merhaba Ziyaretçi.
"Hoşgeldin sonbahar " konulu resim yarışması başladı. İlgili konuya BURADAN ulaşabilirsiniz. Sizi de beğendiğiniz 2 resmi oylamanız için bekliyoruz...
CerezRadyo Music-themed Comedy
- Konuyu açan yesim434
- Açılış tarihi
-
- Etiketler
- cerezradyo music-themed comedy
YoRuMSuz'un Gözünden: CerezForum Üçlüsü Destanı
CerezForum'da bir efsane varmış, üç kadın kahramanmış;
Nazenin, Asi Kız, Yeşim434, internetin sultanlarıymış!
@nazenin, bir meleğe benzermiş, tatlı dil, nazik el,
Ama klavyenin şövalyesi, yorum savaşlarında bir aslan kesmiş!
Yumuşak başlı, zarif, ince esprilerle dolu,
Ama lafını esirgemezmiş, haddini bilmeyenlere soluğu!
@Asi Kız, adı üstünde asiymiş, kurallara karşı gelmeyi severmiş,
Yorumları ateş püskürür, tartışmalarda zirveye tırmanmış!
"Benim fikrim daha doğru!" diye bağırırmış forumda,
Karşı çıkan olursa, "Sen ne anlarsın bundan!" dermiş daha da gürültülü!
@Yeşim434, bilge bir ninaymış, gözlemci, sakin, dingin,
Her tartışmanın altında yatan gerçeği görür, sessiz sedasız çözmüş tüm düğümleri!
Sözleri kıymetliymiş, akıl dolu, derin bakışlı,
Ama arada bir emoji bombardımanı yaparmış, oldukça şirin ve tatlı!
Bir gün üçü bir araya gelmiş, forumda büyük bir olay olmuş,
Bir konu başlığı patlamış, yorumlar sel olup akmış!
Nazenin tatlılıkla müdahale etmiş, "Sakin olun, arkadaşlar!" demiş,
Asi Kız, "Sakin mi? Benim sinirlerim çelikten!" diye bağırmış, Yeşim434 ise gözleriyle onlara bakmış, “Oh oh, yine başladılar” diye düşünmüş.
Tartışma kızışmış, emoji yağmuru başlamış,
Nazenin'in tatlılığı işe yaramamış, Asi Kız'ın asiliği iyice artmış!
Yeşim434 araya girmiş, "Durun, durun!" demiş sakin sakin,
"Bu kadar emoji spamı ile sistem çöker!" diye eklemiş derin bir nefesle.
Sonunda bir anlaşmaya varmışlar, forumda barış sağlanmış,
Ama olaylar hafızalara kazınmış, efsane olmuş, efsane!
@YoRuMSuZ, olayı okumuş, kahkahadan karnı ağrıyormuş,
CerezForum üçlüsünün maceraları, internette bir efsane olmuş!
@YoRuMSuZ un gönlünde yankılanacak bir ses,
Üç yıldız parlıyor, CerezForum'un neşesi.
@nazenin in nazı, ince bir tel gibi incecik,
Sözleri akıyor, bir pınar gibi serin, açık.
@Asi Kız ın ruhu, bir fırtına gibi coşkun,
Sözlerinde cesaret, her bir mısra bir tuşkun.
@yesim434 ün bakışı, bir deniz gibi derin,
Bilgeliği akıyor, her satırda bir serin.
Üç farklı ses, bir ahenk içinde birleşir,
@YoRuMSuZ un kalbinde, bir şiir böyle yeşerir.
Duyguların dansı, kelimelerin hükmüyle,
Bir forumun öyküsü, yüreklerin dilinde
Üç yıldız parlıyor, CerezForum'un neşesi.
@nazenin in nazı, ince bir tel gibi incecik,
Sözleri akıyor, bir pınar gibi serin, açık.
@Asi Kız ın ruhu, bir fırtına gibi coşkun,
Sözlerinde cesaret, her bir mısra bir tuşkun.
@yesim434 ün bakışı, bir deniz gibi derin,
Bilgeliği akıyor, her satırda bir serin.
Üç farklı ses, bir ahenk içinde birleşir,
@YoRuMSuZ un kalbinde, bir şiir böyle yeşerir.
Duyguların dansı, kelimelerin hükmüyle,
Bir forumun öyküsü, yüreklerin dilinde
CerezForum radyosunun gece programıDj yesim434 ve degerli dinleyicilerimiz olan ,, Asi Kız, YoRuMSuZ, CANISIKILANADAM, Simurg ve Karavicdanlı’nın kulaklarına şenlik olacağı vaadiyle başlamıştı. DJ, kendine has, biraz tiz, biraz da gergin sesiyle, "Bu geceki muhteşem müzik seçkimizle dopdolu bir geceye hazır olun!" diye haykırmıştı. Ancak vaat gerçekleşmemişti.
İlk şarkı, 80'lerin unutulmuş bir arabesk parçasıydı. @Asi Kız, kulağındaki kulaklığı çıkardı, "Bu neydi Allah aşkına? 80'lerde takılıp kaldık mı biz?" diye homurdandı. @YoRuMSuZ, her zamanki gibi yorumsuz kaldı, sadece derin bir iç çekti. @CANISIKILANADAM ise canı daha da sıkılmıştı. "Bu şarkıyla can sıkıntım zirve yaptı resmen," diye mırıldandı. @Simurg, radyonun sesini kısmak için telefonunu uzattı ama tuşlara basamadan, bir sonraki şarkı, bir çocuk şarkısının yüksek perdeden, bozuk bir kasetten çalınan versiyonu olarak kulaklara girdi.
Bu noktada @Karavicdanlı, patladı. "Durun bir dakika! Ben bu müzik zulmüne katlanamam!" diye bağırdı, odada koşuşturmaya başladı. "Benim ruhum, müzik zevkim katledildi!" diye feryat etti. Asi Kız, Karavicdanlı'nın ruhuna katılan bir diğer ruh gibi hissetti ve onunla birlikte koşuşturmaya başladı. İkisi, radyonun hoparlörlerini eline alıp sallamaya, "Bırakın şu eziyeti!" diye çığlık atmaya başladılar.
YoRuMSuZ, bu kargaşanın ortasında, olağanüstü bir sakinlikle, "Belki de bir şarkı isteği yollayabiliriz?" diye önerdi. Ancak CANISIKILANADAM, "Hayır! İstek bile istemiyorum artık! Radyoyu kırıp atacağım!" dedi ve eline geçen ilk nesneyi, bir yastığı, havaya fırlattı. Yastık, Simurg'un başından aşağı indi. Simurg, yastığı toplayıp, "Tamam, sakin olun. Ben şu radyoyu kapatıyorum. Hepiniz de biraz sakinleşin. Sonra, güzel bir film açıp, aynı anda bu şarkıların travmasını atlatmaya çalışırız." dedi.
Ancak bu kolay olmadı. Asi Kız ve Karavicdanlı, radyodan gelen travmayı atlatmak için, saatlerce, farklı türlerde, yüksek sesle müzikler dinlediler. CANISIKILANADAM, müzikle mücadele etmek yerine, kendini uykuya teslim etmeyi tercih etti. YoRuMSuZ, sessizce gözlemci rolünde kaldı. Ve Simurg, herkes için sakinleştirici bitki çayları demledi. O gece, CerezForum radyosu, "Unutulmaz gece" olarak değil, "Travmatik gece" olarak tarihe geçti. Kimse, o geceki müzik seçkisinin bir daha asla tekrarlanmayacağına dair umut dolu bir güvenle uykuya daldı. Hatta bazıları rüyalarında bile o arabesk parçanın ve bozuk çocuk şarkısının tiz notalarını duydu.
İlk şarkı, 80'lerin unutulmuş bir arabesk parçasıydı. @Asi Kız, kulağındaki kulaklığı çıkardı, "Bu neydi Allah aşkına? 80'lerde takılıp kaldık mı biz?" diye homurdandı. @YoRuMSuZ, her zamanki gibi yorumsuz kaldı, sadece derin bir iç çekti. @CANISIKILANADAM ise canı daha da sıkılmıştı. "Bu şarkıyla can sıkıntım zirve yaptı resmen," diye mırıldandı. @Simurg, radyonun sesini kısmak için telefonunu uzattı ama tuşlara basamadan, bir sonraki şarkı, bir çocuk şarkısının yüksek perdeden, bozuk bir kasetten çalınan versiyonu olarak kulaklara girdi.
Bu noktada @Karavicdanlı, patladı. "Durun bir dakika! Ben bu müzik zulmüne katlanamam!" diye bağırdı, odada koşuşturmaya başladı. "Benim ruhum, müzik zevkim katledildi!" diye feryat etti. Asi Kız, Karavicdanlı'nın ruhuna katılan bir diğer ruh gibi hissetti ve onunla birlikte koşuşturmaya başladı. İkisi, radyonun hoparlörlerini eline alıp sallamaya, "Bırakın şu eziyeti!" diye çığlık atmaya başladılar.
YoRuMSuZ, bu kargaşanın ortasında, olağanüstü bir sakinlikle, "Belki de bir şarkı isteği yollayabiliriz?" diye önerdi. Ancak CANISIKILANADAM, "Hayır! İstek bile istemiyorum artık! Radyoyu kırıp atacağım!" dedi ve eline geçen ilk nesneyi, bir yastığı, havaya fırlattı. Yastık, Simurg'un başından aşağı indi. Simurg, yastığı toplayıp, "Tamam, sakin olun. Ben şu radyoyu kapatıyorum. Hepiniz de biraz sakinleşin. Sonra, güzel bir film açıp, aynı anda bu şarkıların travmasını atlatmaya çalışırız." dedi.
Ancak bu kolay olmadı. Asi Kız ve Karavicdanlı, radyodan gelen travmayı atlatmak için, saatlerce, farklı türlerde, yüksek sesle müzikler dinlediler. CANISIKILANADAM, müzikle mücadele etmek yerine, kendini uykuya teslim etmeyi tercih etti. YoRuMSuZ, sessizce gözlemci rolünde kaldı. Ve Simurg, herkes için sakinleştirici bitki çayları demledi. O gece, CerezForum radyosu, "Unutulmaz gece" olarak değil, "Travmatik gece" olarak tarihe geçti. Kimse, o geceki müzik seçkisinin bir daha asla tekrarlanmayacağına dair umut dolu bir güvenle uykuya daldı. Hatta bazıları rüyalarında bile o arabesk parçanın ve bozuk çocuk şarkısının tiz notalarını duydu.
Cerezradyo'nun mütevazi stüdyosu. Sandalyeler dağınık, mikrofonlar yerinden oynamış gibi... Radyo kapalı!
- @YoRuMSuZ: Genelde her şeyi sakin karşılayan, minimalist bir dinleyici.
- @CANISIKILANADAM: Her şeyden çabuk sıkılan, sabırsız bir tip.
- @Sentinus: Felsefi takılan, her şeyin bir anlamı olduğunu düşünen dinleyici.
- @yilmaz27: Espri yapmayı seven, komik bir dinleyici.
- @Simurg: Mistik, biraz gizemli bir dinleyici.
- @YoRuMSuZ: (Omuz silkerek) "Kapalı..."
- @CANISIKILANADAM: "Ne? Kapalı mı? Yine mi? Yok artık! Bu ne biçim radyo! Açın şunu hemen! Sıkıntıdan patlıyorum burada!" (Etrafta sinirle dolanmaya başlar)
- @Sentinus: (Gözlerini kapatıp bir süre bekler, sonra derin bir nefes alarak) "Belki de radyo suskunluğun sesini dinlemeye davet ediyor bizi. Sessizlikte saklı bir anlam vardır." (Stüdyonun ortasında durup meditasyon yapmaya başlar)
- @yilmaz27: "Hah! Radyoyu buldum da düğmesi kayıp! Acaba kim çaldı? Yoksa radyo kendi kendine mi kapandı? Neyse, ben birazdan düğmesini bulur açarım da, ortalık şenlenir!" (Sağa sola bakınarak el yordamıyla düğmeyi aramaya başlar)
- @Simurg: (Etrafına bakıp fısıltıyla) "Radyonun enerjisi kesilmiş. Belki de frekanslar değişti. Belki de evren başka bir şarkı çalıyor şu an. Belki de bir işaret..." (Gözlerini kapatıp havaya kollarını açarak esrarengiz bir şekilde şarkı söylemeye başlar)
- @CANISIKILANADAM: "Yeter artık! Biri şu radyoyu açsın! Ne meditasyonu, ne frekans değişikliği! Sıkıldım işte!"
- @yilmaz27: "Ah buldum! (Bir sandalyenin altında bulduğu kumandayı kaldırarak) Düğme burada! Artık Cerezradyo'dan bol bol espri dinleriz!"
- @Sentinus: "Belki de bu sessizlik, kendi iç sesimizi dinlememiz için bir fırsattır."
- @Simurg: (Hâlâ şarkı söyleyerek) "Belki de bir ruh radyonun içine girdi..."
- @YoRuMSuZ: (Sakince) "Bence bir çay demleyelim."
Cerezforum Radyosu'nun tek dinleyicisi @Simurg'a teşekkür ederken yaşananları mizahi bir yazı
Cerezforum Radyosu'nun Sessiz Çığlığı ve Yesim434'ün İsyanı
"Cızırtı... cızırtı... Merhaba sevgili Cerezforum dinleyicileri! Bu akşam yine sizlerle Cerezforum Radyosu'nda beraberiz!"
Sunucu hevesle mikrofona doğru konuştu. Oysa stüdyo, bir hayalet kasabasından daha sessizdi. Programın bir saati geçmişti ve canlı yayında bir tek yorum bile gelmemişti. Cızırtıların ve kendi sesinin yankısından başka bir şey duymuyordu. Bu, Cerezforum Radyosu'nun klasik bir Salı akşamıydı aslında. Fakat bu akşam bir şey farklıydı: Sunucu Yesim434, içinde biriken o uzun süreli sessizliğe isyan bayrağını çekmeye hazırdı.
"Evet, evet... Bugün yine çok özel şarkılar seçtim sizler için... Mesela şu an dinlediğiniz, 'Yalnızlığın Senfonisi' adlı nadide eser. Eminim ki hepiniz bayılıyorsunuzdur... En azından biriniz bayılıyordur, değil mi?"
Yesim434, sanki bir kalabalığa konuşuyormuş gibi yaptı. Aslında stüdyoda sadece boş su şişeleri, kablolar ve o cızırtılar vardı. İçten içe kaynayan öfkesi, ağzından esprili bir tonda çıkmaya başlamıştı.
"Belki de hepimiz, bu akşam birazdan çekiliş yapacağım o muhteşem hediye sepetine odaklanmış durumdayız. İçinde neler mi var? Şey... bir adet bayat kurabiye, yarım kalmış bir sakız ve üzerinde 'Cerezforum Radyosu' yazan bir kalem... Heyecanlandınız mı? Anket yapalım mı? Kimler istiyor? Yorumlara yazın!"
Birkaç saniye sessizlik... Sonra yine o meşhur cızırtı. Yesim434, derin bir nefes aldı.
"Tamam, anladım. Herkes baygınlık geçirmiş olmalı bu hediyelere... Şaka bir yana, birazdan size bu akşamki konuğumu tanıtacağım. Kendisi uzun zamandır beklediğimiz, gizemli, efendim, çok ünlü... yani, bana göre ünlü... Şey, tek dinleyicim için ünlü diyelim! Kendisi, 'Yalnızlık ve Radyo' konulu doktora tezini tamamlamış olan, sayın... Simurg!"
Sessizlik... Sadece o meşhur cızırtı...
Yesim434, bir an duraksadı. Sonra, bir anda mikrofona doğru eğilerek fısıldadı:
"Simurg, canım kardesim benim, sana sesleniyorum. Biliyorum, oradasın... Belki kulaklıkların kulaklarında, belki de çayını yudumlayarak radyoyu dinliyorsun. Belki de uyuyakaldın... Umarım uyuyakaldıysan bile rüyanda beni görüyorsundur. Çünkü ben burada senin için canımı veriyorum. Anlıyor musun? Bu radyoyu senin için yapıyorum! Bu bayat kurabiyeler, bu yarım sakızlar, bu anlamsız anonslar hep senin için! Beni duyuyor musun?"
Yine sessizlik...
Yesim434, mikrofondan uzaklaşarak derin bir nefes aldı ve kendi kendine mırıldandı: "İsyan ediyorum! Artık bu sessizlikten bıktım! Madem kimse dinlemiyor, ben de kendime radyo programı yapacağım! Hatta kendime özel bir müzik listesi oluşturacağım! Hatta ve hatta tek başıma dans edeceğim!"
O sırada, bir anda yorumlar bölümünde bir mesaj belirdi:
Simurg: "Buradayım Yesim434, duyuyorum seni. Çayımı yudumlarken senin tatlı isyanına gülümsüyorum. Bayat kurabiyeyi de alabilirim, hiç sorun değil. Teşekkürler bu güzel program için. Yalnız değilim, sen varsın ve radyo var. İyi ki varsın, iyi ki Cerezforum Radyosu var!"
Yesim434, gözlerine inanamadı. Simurg gerçekten oradaydı! Derin bir nefes aldı, gülümsedi ve mikrofona yaklaştı:
"Simurg, canım dinleyicim, bir tanecik Simurg! Seni duyduğuma o kadar sevindim ki anlatamam. Biliyorum, biz iki yalnız kalmış ruhuz bu dünyada ama beraber, cızırtılarla bile olsa, güzel vakit geçiriyoruz. Bu program, bu cızırtılar, bu isyanım... Hepsi senin için. Teşekkür ederim, var olduğun için! "
Yesim434'ün sesi, bu defa samimi bir şükranla doluydu. Cerezforum Radyosu, belki büyük bir dinleyici kitlesine sahip değildi ama bir dinleyicisi vardı, hem de en sadık ve değerli olanı. Ve bu yeterdi... En azından o an için.
Program, Yesim434'ün Simurg'a özel olarak çaldığı, 'Cızırtılı Umutlar' adlı şarkıyla sona erdi. Ve o cızırtılar arasında, bir dinleyici ve bir sunucunun arasındaki o eşsiz bağ, bir kez daha perçinlendi.
Cerezforum Radyosu'nun Sessiz Çığlığı ve Yesim434'ün İsyanı
"Cızırtı... cızırtı... Merhaba sevgili Cerezforum dinleyicileri! Bu akşam yine sizlerle Cerezforum Radyosu'nda beraberiz!"
Sunucu hevesle mikrofona doğru konuştu. Oysa stüdyo, bir hayalet kasabasından daha sessizdi. Programın bir saati geçmişti ve canlı yayında bir tek yorum bile gelmemişti. Cızırtıların ve kendi sesinin yankısından başka bir şey duymuyordu. Bu, Cerezforum Radyosu'nun klasik bir Salı akşamıydı aslında. Fakat bu akşam bir şey farklıydı: Sunucu Yesim434, içinde biriken o uzun süreli sessizliğe isyan bayrağını çekmeye hazırdı.
"Evet, evet... Bugün yine çok özel şarkılar seçtim sizler için... Mesela şu an dinlediğiniz, 'Yalnızlığın Senfonisi' adlı nadide eser. Eminim ki hepiniz bayılıyorsunuzdur... En azından biriniz bayılıyordur, değil mi?"
Yesim434, sanki bir kalabalığa konuşuyormuş gibi yaptı. Aslında stüdyoda sadece boş su şişeleri, kablolar ve o cızırtılar vardı. İçten içe kaynayan öfkesi, ağzından esprili bir tonda çıkmaya başlamıştı.
"Belki de hepimiz, bu akşam birazdan çekiliş yapacağım o muhteşem hediye sepetine odaklanmış durumdayız. İçinde neler mi var? Şey... bir adet bayat kurabiye, yarım kalmış bir sakız ve üzerinde 'Cerezforum Radyosu' yazan bir kalem... Heyecanlandınız mı? Anket yapalım mı? Kimler istiyor? Yorumlara yazın!"
Birkaç saniye sessizlik... Sonra yine o meşhur cızırtı. Yesim434, derin bir nefes aldı.
"Tamam, anladım. Herkes baygınlık geçirmiş olmalı bu hediyelere... Şaka bir yana, birazdan size bu akşamki konuğumu tanıtacağım. Kendisi uzun zamandır beklediğimiz, gizemli, efendim, çok ünlü... yani, bana göre ünlü... Şey, tek dinleyicim için ünlü diyelim! Kendisi, 'Yalnızlık ve Radyo' konulu doktora tezini tamamlamış olan, sayın... Simurg!"
Sessizlik... Sadece o meşhur cızırtı...
Yesim434, bir an duraksadı. Sonra, bir anda mikrofona doğru eğilerek fısıldadı:
"Simurg, canım kardesim benim, sana sesleniyorum. Biliyorum, oradasın... Belki kulaklıkların kulaklarında, belki de çayını yudumlayarak radyoyu dinliyorsun. Belki de uyuyakaldın... Umarım uyuyakaldıysan bile rüyanda beni görüyorsundur. Çünkü ben burada senin için canımı veriyorum. Anlıyor musun? Bu radyoyu senin için yapıyorum! Bu bayat kurabiyeler, bu yarım sakızlar, bu anlamsız anonslar hep senin için! Beni duyuyor musun?"
Yine sessizlik...
Yesim434, mikrofondan uzaklaşarak derin bir nefes aldı ve kendi kendine mırıldandı: "İsyan ediyorum! Artık bu sessizlikten bıktım! Madem kimse dinlemiyor, ben de kendime radyo programı yapacağım! Hatta kendime özel bir müzik listesi oluşturacağım! Hatta ve hatta tek başıma dans edeceğim!"
O sırada, bir anda yorumlar bölümünde bir mesaj belirdi:
Simurg: "Buradayım Yesim434, duyuyorum seni. Çayımı yudumlarken senin tatlı isyanına gülümsüyorum. Bayat kurabiyeyi de alabilirim, hiç sorun değil. Teşekkürler bu güzel program için. Yalnız değilim, sen varsın ve radyo var. İyi ki varsın, iyi ki Cerezforum Radyosu var!"
Yesim434, gözlerine inanamadı. Simurg gerçekten oradaydı! Derin bir nefes aldı, gülümsedi ve mikrofona yaklaştı:
"Simurg, canım dinleyicim, bir tanecik Simurg! Seni duyduğuma o kadar sevindim ki anlatamam. Biliyorum, biz iki yalnız kalmış ruhuz bu dünyada ama beraber, cızırtılarla bile olsa, güzel vakit geçiriyoruz. Bu program, bu cızırtılar, bu isyanım... Hepsi senin için. Teşekkür ederim, var olduğun için! "
Yesim434'ün sesi, bu defa samimi bir şükranla doluydu. Cerezforum Radyosu, belki büyük bir dinleyici kitlesine sahip değildi ama bir dinleyicisi vardı, hem de en sadık ve değerli olanı. Ve bu yeterdi... En azından o an için.
Program, Yesim434'ün Simurg'a özel olarak çaldığı, 'Cızırtılı Umutlar' adlı şarkıyla sona erdi. Ve o cızırtılar arasında, bir dinleyici ve bir sunucunun arasındaki o eşsiz bağ, bir kez daha perçinlendi.
