Dünya Bizi Kıskanıyor: Neden mi? Çünkü Biz “Biz”iz!
Dünya bizi kıskanıyor, evet, doğru duydunuz. Peki neden mi kıskanıyor? Çünkü biz, dünyanın geri kalanının asla anlayamayacağı bir dengeyi yakalamış durumdayız. Hem ciddiyiz hem değiliz, hem çalışkanız hem de “aman boş ver”ciyiz. İşte bu yüzden dünya bize bakıp, “Nasıl yapıyor bu insanlar?” diye kıskançlıktan çatlıyor.
1. Trafikteki Felsefe:
Dünyanın hiçbir yerinde trafikte bizim kadar derin felsefi sorgulamalar yapılmaz. “Acaba şu an niye buradayım?”, “Bu kırmızı ışık hayatımın metaforu mu?”, “Arkamdaki adam neden kornaya basıyor, acaba ona simit mi versem?” gibi sorularla trafiği bir varoluş sancısına dönüştürüyoruz. Dünya bunu görüp, “Bizim trafiğimiz sadece stres, onlarınki ise bir yaşam dersi!” diye iç geçiriyor.
2. Çay ve Kıraathane Kültürü:
Bir bardak çayın yanında dünyayı kurtarmak, siyaseti çözmek, futboldan tut da komşunun kızının nişanlısına kadar her konuyu tartışmak… Dünya bunu görüp, “Biz Starbucks’ta laptopumuzla oturuyoruz, onlar ise bir bardak çayla dünyayı değiştiriyor!” diye kıskanıyor. Hem de çayı iki şekerli içiyoruz, bu ayrı bir sanat!
3. Espri Anlayışı:
Bizim espri anlayışımız öyle bir seviyede ki, dünya bunu çözmekte zorlanıyor. En ciddi anlarda bile bir espri patlatıp, ortamı yumuşatmak bizim işimiz. Mesela, elektrikler kesildiğinde, “Aa, devlet bize mum ışığında romantik bir akşam armağan etti!” diyebilen bir milletiz. Dünya bunu görüp, “Biz elektrik kesilince panik yapıyoruz, onlar ise romantik bir akşam planlıyor!” diye kıskanıyor.
4. Misafirperverlik:
Bizim misafirperverliğimiz öyle bir seviyede ki, dünya bunu anlamakta zorlanıyor. Eve gelen misafire “Ay, bir şey ikram edecek bir şey yok!” deyip, buzdolabını dünya mutfaklarından örneklerle dolduruyoruz. Dünya bunu görüp, “Bizde misafir gelince pizza söylenir, onlarda ise bir ziyafet çekiliyor!” diye kıskanıyor.
5. “Aman Boş Ver”cilik:
Bizim “aman boş ver”cilik anlayışımız öyle bir seviyede ki, dünya bunu çözemiyor. Ödev yetişmedi mi? “Aman boş ver, nasıl olsa hoca yapmamıştır.” İş yetişmedi mi? “Aman boş ver, nasıl olsa patron da yapmamıştır.” Dünya bunu görüp, “Biz stres yapıyoruz, onlar ise ‘aman boş ver’ diyerek hayatı akışına bırakıyor!” diye kıskanıyor.
6. Düğünler ve Davul-Zurna:
Bizim düğünlerimiz öyle bir coşkuyla geçer ki, dünya bunu görüp, “Bizim düğünlerde insanlar sıkılıyor, onlarınkinde ise herkes coşuyor!” diye kıskanıyor. Davul-zurna eşliğinde halay çekmek, dünyanın hiçbir yerinde olmayan bir eğlence anlayışı. Hem de düğünlerde “para takma” olayı var ki, dünya bunu görüp, “Biz düğüne gidince para harcıyoruz, onlar ise para kazanıyor!” diye kıskanıyor.
7. “Yaparız Abi”cilik:
Bizim “yaparız abi”cilik anlayışımız öyle bir seviyede ki, dünya bunu çözemiyor. Hiç bilmediğimiz bir işe bile “yaparız abi” deyip, kolları sıvıyoruz. Dünya bunu görüp, “Biz her şeyi planlıyoruz, onlar ise ‘yaparız abi’ deyip, işi bitiriyor!” diye kıskanıyor.
Sonuç:
Dünya bizi kıskanıyor çünkü biz, hayatı ciddiye alırken bir yandan da gülmesini bilen bir milletiz. Hem çalışırız, hem eğleniriz, hem dertleniriz, hem de “aman boş ver” deriz. İşte bu yüzden dünya bize bakıp, “Nasıl yapıyor bu insanlar?” diye kıskanıyor. Ve biz, bu kıskançlığı gördükçe, gülümsüyoruz. Çünkü biliyoruz ki, biz “biz”iz ve bu dünyada bir eşimiz daha yok!
