Huzurumsun ..
Ne kadar özlemişim seni .. Sana dair cümleler kurmayı, yazmayı..
sevmek, ask, ask senin adin Cümlelerin her kelimesine seni eklemeyi ve senden öğrendiklerimi serpiştirmeyi ..Senin adının geçmediği her cümlem göze batıyor ..Böyle emanet gibi duruyor..
Bu nedenle her cümlemde sen olmalısın ! Çünkü senin adın aşktı ; aşk senin adındı..Kırılgan yüreğim minik minik adımlar atarken sana doğru, sen koşar adımlarla geldin bana..
Hatırlar mısın ilk bana minicik yüreğin var dediğinde nasılda alınmış, dudak bükmüştüm ..Yüzüme bakıp gülüyordun bu durum beni daha da sinirlendirmişti..
Sonra ellerimi tutup onu hangi anlamda kullandığını anlattığında bebekler gibi sevinmiştim ..
O günden sonra adım değişti benim ..
Senin yaralı kuşundum öyle sanıyordun beni..
Ellerinin arasına aldın sözlerinle , gözlerinle tekrar iyileştirdin beni..
Tekrardan en yükseklere uçmayı öğrettin bana..
Hayatın tüm renklerinin ne anlama gekldiğini sabırla anlatırdın bana..
Seni ustalara benzetiyorum bir anlamda.. Yorulmadan, usanmadan, hepsinden önemlisi de bir gün bile bıkmadan sabırla hayata hazırladın beni sevgilim..
Sorumluluklarım vardı, bu nedenle hayat karşısında dimdik, dağ gibi durmalıydım..
Kimseye en zayıf yanımı göstermeden mücadele etmeliydim, hep böyle yaptım..
Hep bana yaşından büyük davranıyorsun dediler. Böyle olmam lazımdı hayat zordu..
Ama ben sende çocuk olmayı sevdim..
Bendeki gizlenmiş çocuğu ortaya çıkardın.. Çünkü paylaştın sorumluluklarımı..
Yürürken hayat yolunda, yükümün çoğunluğunu benden aldın ve taşıyorsun hala..
Seni tanıdığımdan beri bir başka bakıyorum hayat ve insanlara..
Bak seni anlatmaya başladım yine kelimelerim şaştı heyecandan..
Sesim ve ellerim titremeye başladı.
Hani kalbim de onlara güm güm diyerek eşlik ediyor..
Çünkü seni hissediyor yavaş yavaş..
Sen Allah'ın bir lutfusun canım benim.
Hepsinden önemlisi HUZURUMSUN..
Yufka yüreklim.. AŞK SENİN ADIN ..
Ne kadar özlemişim seni .. Sana dair cümleler kurmayı, yazmayı..
sevmek, ask, ask senin adin Cümlelerin her kelimesine seni eklemeyi ve senden öğrendiklerimi serpiştirmeyi ..Senin adının geçmediği her cümlem göze batıyor ..Böyle emanet gibi duruyor..
Bu nedenle her cümlemde sen olmalısın ! Çünkü senin adın aşktı ; aşk senin adındı..Kırılgan yüreğim minik minik adımlar atarken sana doğru, sen koşar adımlarla geldin bana..
Hatırlar mısın ilk bana minicik yüreğin var dediğinde nasılda alınmış, dudak bükmüştüm ..Yüzüme bakıp gülüyordun bu durum beni daha da sinirlendirmişti..
Sonra ellerimi tutup onu hangi anlamda kullandığını anlattığında bebekler gibi sevinmiştim ..
O günden sonra adım değişti benim ..
Senin yaralı kuşundum öyle sanıyordun beni..
Ellerinin arasına aldın sözlerinle , gözlerinle tekrar iyileştirdin beni..
Tekrardan en yükseklere uçmayı öğrettin bana..
Hayatın tüm renklerinin ne anlama gekldiğini sabırla anlatırdın bana..
Seni ustalara benzetiyorum bir anlamda.. Yorulmadan, usanmadan, hepsinden önemlisi de bir gün bile bıkmadan sabırla hayata hazırladın beni sevgilim..
Sorumluluklarım vardı, bu nedenle hayat karşısında dimdik, dağ gibi durmalıydım..
Kimseye en zayıf yanımı göstermeden mücadele etmeliydim, hep böyle yaptım..
Hep bana yaşından büyük davranıyorsun dediler. Böyle olmam lazımdı hayat zordu..
Ama ben sende çocuk olmayı sevdim..
Bendeki gizlenmiş çocuğu ortaya çıkardın.. Çünkü paylaştın sorumluluklarımı..
Yürürken hayat yolunda, yükümün çoğunluğunu benden aldın ve taşıyorsun hala..
Seni tanıdığımdan beri bir başka bakıyorum hayat ve insanlara..
Bak seni anlatmaya başladım yine kelimelerim şaştı heyecandan..
Sesim ve ellerim titremeye başladı.
Hani kalbim de onlara güm güm diyerek eşlik ediyor..
Çünkü seni hissediyor yavaş yavaş..
Sen Allah'ın bir lutfusun canım benim.
Hepsinden önemlisi HUZURUMSUN..
Yufka yüreklim.. AŞK SENİN ADIN ..