-
Merhaba Ziyaretçi.
"Hoşgeldin sonbahar " konulu resim yarışması başladı. İlgili konuya BURADAN ulaşabilirsiniz. Sizi de beğendiğiniz 2 resmi oylamanız için bekliyoruz...
HayaT baNa ..... ÖğreTTi !!
- Konuyu açan yesim434
- Açılış tarihi
Sadece İtalyan mı hiç kimseye güvenmiyeceksinitalyanlara fazla güvenmemeyi ögretti
İnsanları Nekadar Düşünürsem Düşüneyim..
Beni O Kadar Düşünmediklerini Öğrendim.!
Her Ne Kadar Çok Seversem Ve Kal Dersem Ardına Bile Bakmadan Gidebileceğini Öğrendim..
Dilin Karşısındaki Gözlere Söyleyemediği Sözleri Parmakların Kolaylıkla Yazabildiğini Öğrendim..
En Fazla Önemsediğim Kişilerin Benden Hep Uzaklaştıklarını Öğrendim..
İyi İnsan Olmanın Hep İyi Sonuçlar Getirmemekte Olduğunuda Öğrendim..
Ve Kalbim Ne Kadar Kırılmış Olursa Olsun,
Dünyanın Benim Acılarımdan Dolayı Durmadığını Öğrendim..
Beni O Kadar Düşünmediklerini Öğrendim.!
Her Ne Kadar Çok Seversem Ve Kal Dersem Ardına Bile Bakmadan Gidebileceğini Öğrendim..
Dilin Karşısındaki Gözlere Söyleyemediği Sözleri Parmakların Kolaylıkla Yazabildiğini Öğrendim..
En Fazla Önemsediğim Kişilerin Benden Hep Uzaklaştıklarını Öğrendim..
İyi İnsan Olmanın Hep İyi Sonuçlar Getirmemekte Olduğunuda Öğrendim..
Ve Kalbim Ne Kadar Kırılmış Olursa Olsun,
Dünyanın Benim Acılarımdan Dolayı Durmadığını Öğrendim..
Ne çok şey öğretir hayat.
En çok da direnmeyi.
Sonra kimseye çok da güvenmemeyi.
Öyle her sıfatı herkese hemen vermemen gerektiğini.
Kalabalığın güzelliğini...
Yalnızlığın gücünü...
Kendi gücünü keşfetmenin en büyük mutluluk olduğunu.
Ama en çok da herkese “hiç kimse” olarak bakabilmeyi.
Bazı mevsimlerde güneş var diye aldanmayıp, yanına bir şey almanın gerekliliğini.
Yani ihtimalleri.
Hayatta her şeyin mümkünlüğünü.
Hikayede Derviş'in dediği gibi:
“Bu da geçer yahu!” diyebilmeyi…..!
En çok da direnmeyi.
Sonra kimseye çok da güvenmemeyi.
Öyle her sıfatı herkese hemen vermemen gerektiğini.
Kalabalığın güzelliğini...
Yalnızlığın gücünü...
Kendi gücünü keşfetmenin en büyük mutluluk olduğunu.
Ama en çok da herkese “hiç kimse” olarak bakabilmeyi.
Bazı mevsimlerde güneş var diye aldanmayıp, yanına bir şey almanın gerekliliğini.
Yani ihtimalleri.
Hayatta her şeyin mümkünlüğünü.
Hikayede Derviş'in dediği gibi:
“Bu da geçer yahu!” diyebilmeyi…..!
Nefes aldığımız sürece, umudun var olduğunu... Her gecenin, bir sabahı olduğunu... Her şerde, bir hayr olduğunu...
