Hayatın ret noktası

Kaçıncı darağacının kuruluşu o gözlerinde
Bir bakışa kurban ettiğin
Kaçıncı ölüyüm ben
Aşk tuzaklarıyla
Gönül tezgâhında işkence çeken
Hasretin kırbacıyla
İplik iplik damarları sökülen
Kaçıncı tutukluyum ben

Sana sesleniyorum sana
Beni diri diri gömdüğün mevzilerden
Salınıp durma
Şu umutsuz aynalarda
Sök götür hayalini gözlerimden
Sabrı kalmadı düşlerimim
Yetim duygularım çıldırmakta
Susma susma ne olursun söyle

Böylesine ucuz muydu iptal ettiğin sevgim
Böylesine değersiz miydi?
Avucunun içinde sıkıştırıp attığın yüreğim
Bakışlarımı kefenlerken titremedi mi gözlerin
Diri diri gecelere gömerken utanmadı mı ellerin
Gün gün acıların potasında
Damla damla erittiğin
Hangi sürgün gecelerin hediyesiyim ben

Hayallerimin boynu bükük
Umutlarım sızdı kaldı kuytu sokaklarda
Bir mum gibi eriyip dökülüyorum
Yalnızlığın avuçlarına
Gel de sitem etme imkânsızlığa
Gel de isyan etme kadersizliğe
Çatlama vurma gel de kafanı duvarlara
Sana rahmet okur bir yanım
Ürpertiler içinde öbür yanım
Kendi kendine prangalar vurduran
Kaçıncı deliyim ben

Gözlerime bakıyorum nefret akıyor
Ellerime bakıyorum isyan akıyor
Yalnızlığın doruğunda
Hayatın ret noktasındayım
Ölüm devriyeleri geziyor damarlarımda
Bütün hücrelerim cinnete komut bekliyor
Suskun dudaklarım
Kurduğun idam sehpalarını seyrediyor
Yitik bir can olarak geçeceğim yoklama defterine
Umutsuz hayallerim tutacak yasımı
Vay benim vicdansızım vay
Sor o vurdumduymaz bakışlarına
Sor umursamaz gözlerine
Sor beş para etmez yüreğine sor
Azrailsiz öldürdüklerinin sürüsünde
Kaçıncı cesedim ben


yurdagül özay