Sevdiğim, kendimi kaybettiğim, bitmesini istediğim veya
sonsuza kadar sürsün dediğim anlar oldu.
Duvarları yumruklayarak karanlıkta kalan duygularımı kurtarmak için etimden
mor bir fener yaptığım günler ve uykusuz kaldığım geceler oldu.
İşte bunların hepsi,sevdiklerimin üzerimde ateşi yeniden icat etme çalışmalarının yan etkileriydi.
Öyle ki;
Tanrının, cehennemine en büyük rakip bendim artık.
Nefret olarak daha fazlası.
Dokunduğum her şeyi yakabilir, baktığım her yeri dondurabilirim.
Susmak, en tehlikeli yanıcı maddedir.
Bu yanıcıyı diğerlerinden ayıran en büyük özellik ise, temas etmeye ihtiyaç duymamasıdır.
İç organlarına değmeden hiçbir şey bu kadar zarar veremez insana.
Şöyle ki, insan vücudunu bir soba gibi düşünürsen; içine attıklarının ateşini susarak beslersin.
Tek fark, bu soba etrafını ısıtmaz."