Allah ne Seni bana ne de Beni sana k a y b e t t i r s i n..! Seni /de beni / de kendine ''e r i ş t i r s i n''.... Ve hep Kendiyle
y e t i n d i r s i n..
| AMİN |
Sen ki; yahu çok güzelsin. Nasıl izah etmeli bunu anlaşılır bir dille.
Mesela gözlerinde bir şey var açıklayamıyorum onu. Sanki aynı kareye sığdırılmış topyekûn, yeryüzü ve gökyüzü!
Yüreğine uzak düşen yüreğim seni yazıyor zamana !
. . .
...Zaman ki sensiz bir asır seninLe bir an ‘bana’…
... Ve ben yine ...
... ÖzLedim` çok özLedim …
. . .
GeL ömrüme ‘şans’ dediğim !
Kimisi çocukluğuma, kimisi cahilliğime geldi.
Kimisini ne istediğimi bilmeden sevdim, kimisini kendimi bilmediğimden sevdim.
Büyüdüğümü, olgunlaştığımı hissettiğim zaman ise; seni sevdim.
Şimdi düşündüğümde çocukluk işte diyorum gülüyorum...
aradaki farkda burada diğerlerini çocukça seni kendim gibi seviyorum...”