Varsın ve hala Yarsın..
Ötelerde beklenirsin, ummadan bilmeden hala en sevilensin..
Belki bugün adını koyamadığın acılar var yüreğinde belki acıların en derinde ama kahretsin varsın..
Adına kasdetsende yüreğinde gül mevsiminin bilirim sen yapmazsın.. Adını çekip alsanda Canından bırak izin kalsın acılarından korkma yandığın kadar adamsın...
Gittiğin gün yumruğumu vurduğum duvarla yüz yüzeyim şimdi bu şehir ayrılıkların en kötüsünü yükledi gençliğime
ve sen bana dayanılmaz bir bekleyiş bıraktın bitmiyor
yine eylüle denk gelmişti firarın sararmış bir mevsimde unuttun beni ben gözlerini sakladım odamda gülüşünü hapsettim ömrüme gülüşün ki şimdilerde uykumu yokluyor...
Biz en çok, yanımızda olan insanlar yüzünden değil de, hiçbi zaman sahip olamadığımız ve olamayacağımız insanlar için acı çektik Onlarınsa ne haberleri oldu ne de umursadılar