Ne kadar darbe alsam da, aşktan vazgeçmedim. Korkakların, kaybedenlerin, acıya dayanamayanların işidir kaçmak;
her vurgunda yere yıkılıp orada kalmak! Düştükçe kalktım inadına, inadına yeniden sevdim.
Kaç kez dili lal oldu yüreğimin kaç kereler sözün bittiği yerlere gittim geldim ey yar ne fayda bir sana olan hasretimi sana olan özlemimi dize getiremedim.
Ben deliyim...
Mutluluğu uzaktan seyrederken,
cebimde küçük umutlar biriktirir,
gözlerimi kapının eşiğine dikerim.
İşte o zaman hayat acı kahve tadı verir..
Anlamayana az gelirim, anlayana çok...
Ne yarınlar birşey bekler benden, ne de ben yarınlardan... Ben deliyim...
Ağlamamaya yemin etmiş gözlerim...