2.5 yıl önceydi memleketimi,ailemi,dostlarımı,arkadaşlarımı,çocukluğumu arkamda bırakıp İstanbul'a gelmiştim.
Büyük bir hayat mücadelesi vardı artık önümde.Kazanmayı ve kaybetmeyi öğreneceğim.Yalnız kalmayı ve hasreti öğreneceğim.Ağlamayı hasta olmayı ve yaralarımı tek başıma kapatmayı öğreneceğim zamanlar başlıyordu.Rabbim şükürler olsun beni yalnız bırakmadın.
Ağladığımda omzumda bir el hissettim hep.Hasta olup yalnız yattığımda annemin çorbasını hissettim hep,her ne kadar kalkıp yapamayacak durumda olsam bile.Uykumda üzerimi açıp üşüdüğümde sanki biri örttü hep.Bir dosta ihtiyacım olduğunda kimsem olmadı.Birinin omzunda ağlamak istediğimde yalnız kaldım.Rabbim seni hissetmek çok güzel teşekkür ederim.Keşke yanımda birileri de olsaydı be dediğim çok oldu.
Borca girdiğimde nasıl çıkıcam içinden diye düşünürken tavsiye verenim olmadı.Hayat gerçekten zormuş yaa dediğim çok oldu.Ama altından kalkamayacağım hiçbirşey olmayacak dedim hep.Rabbimin sayesinde korkmadım hiç.Koca binada tek başıma kalmak zorunda kaldığımda korkmadım yalnız kaldım ama korkmadım.Korkma lüksüm yoktu,kimse beni teselli edemeyecekti.
Sonra kardeşim Enes girdi hayatıma.Tekrar aile gibi hissettim.Tekrar annemin babamın sıcaklığını hissettim.Yalnız değildim artık.Canımdan kanımdan biri vardı hayatımda.Onunla yaşamaya alıştım.Onunla zorluklara karşı gelmeye alıştım.
Ve sonra CANIMMMMMM dediğim çok ama çok sevdiğim hayatımı değiştirmeme sebep olan o varlık girdi.Sevdiğim adam herşeyim.Bir anda evlenmeyi düşünmemi sağlayacak kadar AŞIK olduğum.Hayatımı ona emanet edecek kadar sevdiğim insan.
Ve şimdi bana her türlü duyguyu yaşatan İstanbul'u terk ediyorum.Çok sayıda dost kazandığım ve çok sayıda kazık yediğim işimi bırakıyorum.Biliyorum çok özleyeceğim ve geri dön deseler dönmem.
Artık üzülmeyeceğim biliyorum ailemle olacağım en güzelide sevdiğimle olacağım.İstanbul aaahh İstanbul seni hiç sevmedim bir daha senle olmak istemiyorum.Beni çoook üzdün çoook ağlattın artık üzemeyeceksin.ELVEDA.
Çerezforum sizinle mümkün olduğunca daha çok vakit geçireceğim.Elimden geldiğince sizi terk etmeyeceğim.Benim için dua edin.Güzel bir hayat başlasın bundan sonra benim için.Ben hep böyle dua ettim.
Şimdi düşünüyorumda acaba İstanbul benide bozdumu ya benide kendine benzettiyse.Yalnızlaştırdıysa ya vefayı dostluğu arkadaşlığı unuttuysam.O şirin küçücük ilçemizde olmayı öylesine özledimki.Rabbim ne olursun bende değişmemiş olayım.İnsanlara değer veriyo olayım.bu İstanbul beni değiştirmemiş olsun.
Yolun ve bahtın açık olsun lost . İçinde yaşattıgın o güzel insanı bizler gördük dolayısıyla memleketine döndüğünde farklı biri olacagını düsünmüyorum. seni tamnımak gercekten güzel kendini bizlere özletme olurmu?
Veee İş yerinde son günüme başladım.Güzel bir gün olacak bu saate kadar kahvaltı yaptık.Bana özel bu gün çalışmadılar ve kahvaltı yaptık.Şimdi size menüyü sayacağım.
Sucuklu menemen
Peynir,peynir çeşitleri
Zeytin
Salatalık,Domates
Simit
Poaça
Fırından yeni çıkmış ekmek (oooffff çıtır çıtır )
ÇAYYYY
Mutluyum beni seviyolar biliyorum gitmemi istemiyorlar.Ama buraya kadarmış evime dönüyorum.