"Bir yıldızın gökten kaybı kadar arsız
Ah; bu gidiş çok zamansız
Sensizliğin tam ortasında
Oyunsuz, oyuncaksız
Ellerin.. Ellerin..
Şimdi ellerin elleri
Saçlarından bir yol inerdi ortasına ellerimin
Şimdi bir akarsu misafir içimde gözlerimin
Gözlerin.. Gözlerin..
Bazen susar bazen bağırır yaralanmış sözlerin
Senin suskunluğunda bir çığlık; vuruverir özlemin
Özledim.. Özledim..
Ben acılarımı dışladım
Seni kendime eşledim
Yokluğunda yağmur oldum;
Saçlarını düşledim
sustum!
bin ah sürüp dudaklarıma
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
sustu benimle deniz,
sustu deli dalgalar, sustu martılar...
umutlarımı sarıp rüzgarlara
uzaklara savuruyorum her gece
yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne
Sustum!
tuz basıp yaralarıma!
sustum
içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi
yaslanıp yalnızlığın duvarına
gül döküp kalabalıklara
kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece
kimse bilmiyor..
kimse görmüyor...
sustum!
sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak
acılar konuşuyor şimdi yalnız
yaralı gönlümün sızıları konuşuyor
tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir
atıyorum uçurumlardan
kimse hissetmiyor...
sustum!
saçlarını kokluyorum rüzgarların
dudaklarından öpüyorum hayatı
içimde incecik bir sevgi ürperiyor
sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme
gelmiyor beklediğim bahar
yaralar merhem tutmuyor
gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara
mendil silmiyor
yağmur dinmiyor
sevdiğim bilmiyor...
sustum!
sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu zaman
sustum
yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata
kimse anlamıyor...
sustum!
ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat
kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi
yaralar merhem tutmuyor
geceler avutmuyor
ben sustum
acılarım konuşuyor yalnız...
ben sustum!
susmuyor yüreğimi kavuran kasırga
pencereme vuran yağmur damlaları
susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar
gelmiyor bahar
kuşlar sevinmiyor
yıldızlar küs
ay üzgün
güneş doğmuyor
acılar dinmiyor
içimde binlerce şiir kanıyor her gece
kimse bilmiyor...
sustum!
sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,
sustu hayat
sustu zaman
acılar konuşuyor yalnız
acılarım konuşuyor
kimse duymuyor... duymuyor... duymuyor... duymu...
duy...
Hayatta dokunamadığım anları çiziyorum beynimde birer birer.. Ellerimi birbirlerine ulaştıramadığım anları.. Sevgimi, hüznümü yazıyorum,bir de sana olan aşkımı.. Kalbimi iniltilerini duyuyorum.. Dur diyorum,yeter artık,dur...
Savasim kendimle.... savasim sevgimle..... savasim "o"nla..... bilinmeyinimle... Askimi aldim gidiyorum uzaklara.... Etrafimda biraktigim onca seyi es geciyorum... Bosveriyorum bundan önceki hayatimi... Sadece sana ve sensizliğe adiyorum kendimi.. Yollara düstügüm andan itibaren bir aci kapliyor her bir yanimi.... pismanlikmi bu.... belirsizlik mi....
Ölüyorum galiba.. Senin varligin bana mutluluk verdigi kadar acida veriyor... hissedemiyorum... yolun sonunami geldim hic farketmeden....
Ay ışığı yok benim gecelerimde.. Bir ben.. Karanlıklar prensi.. Birde yıldızsız gece... Sensizliği unutmamak lazım bir de...
Belki bir şarkının her sesinde
Belki bir sahil meyhanesinde Belki de içtiğim sigaranın
Dumanısın..
Bir yıldız gökten kayıp giderken
Islak bir yolda yalnız yürürken
Bambaşka bir şeyi düşünürken Aklımdasın..
Sanki hiç gitmemiş hep var gibi..
Bir sırrı herkesten saklar gibi..
Sessizce sokulup ağlar gibi Yanımdasın..
Beni bir şeylerden aklar gibi..
Koparmadan çiçek koklar gibi..
Hiç bozulmamış yasaklar gibi Aklımdasın..
Geçmiş değil bugün gibi
Yaşıyorum hala seni Sen hep benim yanımdasın..
Gündüzümde gecemdesin
Çalınmasın söylenmesin Sen benim şarkılarımsın
O'nu Özlemek, Üşümek Gibiydi Soğuk Bir Akşam Üstü... O'nu Özlemek, Yağmurun Altında Titreye Titreye Yürümekti Sırılsıklam... Bir Cemre Gibiydi, Önce Aklıma Sonra Yüreğime Düştü Ama Bir Türlü Ömrüme Düşemedi, İşte Bu Yüzden Bir Türlü Bahar Gelmedi Benim Ömrüme... Her Şey O'nu Sevmekle O'na Aşık Olmamla Başlamıştı... Bir Asırlık Uykudan O'nu Sevmekle Uyanmıştı Yüreğim... Gözlerimden Yüreğime Düşen Her Yağmur Tanesine O'nu Yüklemiştim Sırılsıklam O Olabilmek İçin... O'nu Üflemiştim Rüzgarlara Her Nefesimde O'nu Solumak ve Koklamak İçin... Saatler İlerlemiyor Artık...! Yokluğu Dayanılmaz Bir Zamansızlık Halinde İşliyor İçime...! O´na Dair Yaşanmışlıklarım Vardı... Özlemlerim, Hasretlerim, Gözlerimden Yanaklarıma Doğru Süzülen Gözyaşlarım... Atışının Hızına Yetişemediğim Yaralı Kalbim Vardı... Beni Bir Belirsizliğe Asıp Unuttuğundan Beri Her Gün Her Akşam Düşüyorum Yokluğuna... Dökülüyor Hasretim Göz Pınarlarımdan... Özlüyorum... O'nu Her Düşündüğümde İçimde, Gözlerimden Taa İçime Bir Irmak Kuruluyor... Ne Zaman Hayallerimin Altına Baksam Hep O Kokuyor... O Hep Yüreğimin Eşiğinde, Ruhumun Kıyılarında Dolaşıyor... İçimde Öyle Birikmiş ki Nefes Alamıyorum... Her Şeyde O Var... En Çokta Ben de... İçimde... En Derinde... Özlüyorum ve Anlatamıyorum... Kelimelerim Dolanıyor Birbirine...!
