Bugün sana akmak istedi yüreğim

yesim434 dediki:

Bugün sana akmak istedi yüreğim.

Bilmediğim bir sebepten ötürü gözlerimi güne açtığımdan beri adın aklımda.
Yüreğimin beni götürdüğü yere gidiyorumgidiyorumda kimseler yok orada…
Yalnızım.
“Kalk” diyorum kendimedön geri.
Bırak herşeyi yerli yerinde
Hatta kendini bile…Olmuyor.
Birşeyler tutuyor beni.
Rastgele yürümeye başlıyorum sokaklarda caddeler ürkekkimisi sessizkimisi kalabalık.
Yürümeye devam ediyorum.
Birden kendimi bir kalabalığın ortasında buluyorumher yerde insanlar var.
Duruyorumdönüp etraıma bakındığımda kimsenin gözlerimdeki yaşları farketmediğini görüyorum.
Sen olsan farkederdinsilerdin yaşlarımı.
Sen tek başına yapabiliyorsunda bunubunca insanın neden gücü yetmiyor?
Neden bu kalabalık arasındaki bu yalnızlık hissi.
Neden hayata karşı bu küskünlükneden insanlara karşı olan bu öfkemneden hayata bu sitem.
Devam ediyorum yoluma.Sahilde yürürken buluyorum kendimi.
Denizi oyun arkadaşı seçmiş bir çocuğa takılıyor gözlerim ve elindeki taşlara.
Yanına gidiyorum “Çok mu seviyorsun denizi?” diye soruyorum.”Evet” diyor.
”O zaman neden taşlıyorsun onu?” diye sorduğumda anlamamışçasına yüzüme bakıyor.
Sahi neden insanlar hep sevdiklerinin canını yakıyor?
Devam ediyorum yoluma.
Nereye gitmeli bu karanlıkta.
Yağmurda başlamak üzere.Nereye kaçmalı?
Derken yağmur başlıyor.Kaçmıyorum.Hani vardır ya bir deyim
“İliklerine kadar ıslanmak” diye.Öyle yapıyorum.
İliklerime değin ıslanıncaya kadar geziyorum caddelerde.
Gözyaşlarım yağmurla yarışırcasına akmaya devam ediyor.
Şehri arıyorum cadde cadde.
Şehirde seni arıyorum.
Duydumki buradan gideli çok olmuş.
Neden hala benden gitmiyorsun?
Neden şehri terkettiğin gibi benide terketmiyorsun?
Karanlıktan korkardım hep.
Ben varım korkma derdin.Işığımdın benim.Neden gittinneden karanlıkta bıraktın beni.
Hemde ondan kokrtuğumu bile bile..
Cevap ver artık sorularıma.
Susma yeter.
Bu kadar sessizliği kaldırmaz bu yürek.
Ya gel yeniden başlangıçlarım ol.
Ya benden de git sonum ol…

Genişletmek için tıklayın...

süper olmus bence emegine yüregine saglik

yesim434 dediki:

Bugün sana akmak istedi yüreğim.

Bilmediğim bir sebepten ötürü gözlerimi güne açtığımdan beri adın aklımda.
Yüreğimin beni götürdüğü yere gidiyorumgidiyorumda kimseler yok orada…
Yalnızım.
“Kalk” diyorum kendimedön geri.
Bırak herşeyi yerli yerinde
Hatta kendini bile…Olmuyor.
Birşeyler tutuyor beni.
Rastgele yürümeye başlıyorum sokaklarda caddeler ürkekkimisi sessizkimisi kalabalık.
Yürümeye devam ediyorum.
Birden kendimi bir kalabalığın ortasında buluyorumher yerde insanlar var.
Duruyorumdönüp etraıma bakındığımda kimsenin gözlerimdeki yaşları farketmediğini görüyorum.
Sen olsan farkederdinsilerdin yaşlarımı.
Sen tek başına yapabiliyorsunda bunubunca insanın neden gücü yetmiyor?
Neden bu kalabalık arasındaki bu yalnızlık hissi.
Neden hayata karşı bu küskünlükneden insanlara karşı olan bu öfkemneden hayata bu sitem.
Devam ediyorum yoluma.Sahilde yürürken buluyorum kendimi.
Denizi oyun arkadaşı seçmiş bir çocuğa takılıyor gözlerim ve elindeki taşlara.
Yanına gidiyorum “Çok mu seviyorsun denizi?” diye soruyorum.”Evet” diyor.
”O zaman neden taşlıyorsun onu?” diye sorduğumda anlamamışçasına yüzüme bakıyor.
Sahi neden insanlar hep sevdiklerinin canını yakıyor?
Devam ediyorum yoluma.
Nereye gitmeli bu karanlıkta.
Yağmurda başlamak üzere.Nereye kaçmalı?
Derken yağmur başlıyor.Kaçmıyorum.Hani vardır ya bir deyim
“İliklerine kadar ıslanmak” diye.Öyle yapıyorum.
İliklerime değin ıslanıncaya kadar geziyorum caddelerde.
Gözyaşlarım yağmurla yarışırcasına akmaya devam ediyor.
Şehri arıyorum cadde cadde.
Şehirde seni arıyorum.
Duydumki buradan gideli çok olmuş.
Neden hala benden gitmiyorsun?
Neden şehri terkettiğin gibi benide terketmiyorsun?
Karanlıktan korkardım hep.
Ben varım korkma derdin.Işığımdın benim.Neden gittinneden karanlıkta bıraktın beni.
Hemde ondan kokrtuğumu bile bile..
Cevap ver artık sorularıma.
Susma yeter.
Bu kadar sessizliği kaldırmaz bu yürek.
Ya gel yeniden başlangıçlarım ol.
Ya benden de git sonum ol…

Genişletmek için tıklayın...

Bir hayat var bu şiirde???? yüreğine sağlık

İreeem42 dediki:

Bir hayat var bu şiirde???? yüreğine sağlık

Genişletmek için tıklayın...

cok guzel

Hayat Benden Aldıklarını geri ver

Beklersin. Hayatın boyunca beklersin. Birinin gelip seni kendi içine taşımasını, anlamasını, duymasını. Beklersin çünkü yalnızlığını tek başına taşımak ağır geliyordur artık sana. Beklersin çünkü kendin dışında biriyle konuşmaya ihtiyaç duyarsın; seni dinleyen, duyan, hisseden biriyle. Bütün hayatın mükemmel birini değil, seni senden kurtarıp kendisiyle paylaşabilecek birini beklemekle geçer. Sayısız ayak sesi duyarsın yanından geçen, içinden geçen; ama hiçbirinin sesi beklediğin insanın ayak sesi değildir. Sayısız cesaret gösteremeyen insan tanırsın, ve cesaret gösterebilen. Ama hiçbiri senin korkularını yenebilecek güçte olmaz. İnanma ihtiyacını doyuramaz. Ondan çok kendine inanma ihtiyacını. Bazen denemek için açarsın kapılarını. Bilirsin onlar da değildir aradığın. Öyle de olurlar. Anlamsız bir boşluğu anlamsızca doldurup giderler. Sen gidersin ya da. Sonunda biri gelir. Kaçmaya başlarsın ondan. Çünkü bütün korkularını su yüzeyine çıkarır; korkudan öleceğini sanırsın. Tıpkı bir çocuk gibi, ölmemek için kaçarsın korkularından. O kadar uzun zamandır saklanmışsındır ki kendi içine, birinin sana uzanan elini tutmaya korkarsın. Bağlanmaktan, tutunmaktan, anlaşılmaktan, birinin varlığına Saklanacak bir köşenin kalmamasından. Çünkü o eli nasıl tutman gerektiğini bile bilmezsin, kalması için onu nasıl sevmen gerektiğini. O kadar uzun zamandır mutsuzsundur ki, kalbinde acıdan başka bir şey duymaktan korkarsın, seni mutlu olabileceğine inandıracak bir şeyin varlığından. Sarılıp paylaşmak ister kendisini seninle, seni kendisiyle. Güzel bir anlamı olan her şeyden korktuğun gibi, onunla aranda güzel bir anlam yakalamaktan korkarsın. O da şansını dener ve gider. İstediğin olur. Bu defa biraz üzülürsün ama. Çünkü kalmasını istemiştir bir yanın. Sonuç olarak yıkılmaz yine senin taştan duvarların. Sen yeniden başlarsın beklemeye kalenin içinde. Çünkü inanmak güzeldir, gitmeyecek birinin geleceğine