Nefesim biter, sesim yetmez, çıkmaz sana yollar..
Dalgalarla yalnız boğuşan bu yüzden hep yarım kalan bu yüzden hep eksik yaşayan..
Benim yükümü dağıttı esintisiyle, saçlarımı götürdü kokuma aldı bana dair ufak bir parçayı sana getirdi...
Sen, fark ettin mi deniz fenerim?
Yaktığımız canların ateşimi bizi kavuran?yoksa çaldığımız güneşlerin vebalimi hayallerimizi yakan?
Neyin cezası bu... bilmiyorum?
Sen bana uzak... ben sana yasak... sen bana günah... ben sana tuzak...
Bu böylemi devam edecek deniz feneri?
Her günü seni öldürerek mi yaşamaya çalışacağız...
Her gün tabaklarımıza bölüştürülmüş,acılarımı sindireceğiz??
ALINTIDIR...