Hayır yine olmadı.
Ve ben 2. defa işe gitmek yerine evde pineklemeyi tercih ettim.
Kendime mi öfke duysam, dış dünyaya mı bilemediğim zamanlardan birini yaşıyorum yine.
Neden istediğim şeyler olmuyor diye yiyip bitiriyorum kendimi. İlaç almak iyi geliyor (?) Bağımlı olmakta istemiyorum.
Ben karşımda benim gibi yürekli insan isterim.
Bütün çevrem yürekli olsa ya, sonuçlardan korkmadan hareket etse, ulan karşısındaki insanı mutlu etmek adına.
Yok yok, para kazanmak ve onu biriktirmek gerek artık.
Bi yaştan sonra insan özgürlük arıyor.
Kendi başının çaresine bakmak istiyor kesinlikle.
Tamam o zaman. Şimdi bu konuyu burda bırakıyorum.