İşler çok düşük, nerdeyse 1 2 aydır böyle, moralim çok bozuk.
İstiyorum ki çok iş olsun...
İş az olduğu için işe gitmek istemedim bugün, iş yok değil tabii ki var, ama neden gittiğim de kötü hissedeyim?
Ama gitmediğim için de kötü hissediyorum kendimi.
Bilmiyorum, keşke okusaydım, babaannem rahmetli İsmet Eniştemin ben 4 aylıkken benim için "çok akıllı olacak, çok okuyacak" dediğini söyledi yine sabah.
Modum düştü.
Okumadım. Okuyamadım artık her ne sebepten olursa olsun.
Mutsuzum ve saklamaktan yoruldum mutsuzluğumu.
Neden hiç mucize olmuyor?
Bi mucize olsa ya...
Birşeyler için vaktiyle çaba gösterdim sonra çabalarım sonuç vermiyor diye bıraktım.
Sonuç veriyordu aslında, her şey güzeldi. İyiydi.
Şimdi neden böyle...
BİTSİN ŞU 2018, ARTIK GÜZEL ŞEYLER OLSUN.
Sanki 2019da farklı biri mi olucam, yoo. Ben yine aynı ben olucam.
Bu kafayla fazla yaşamam.
Ama babaannem mürüvetimi görseydi bu sene, ne güzel olur. (2019'da.)
Her şeyin hayırlısı olsun demekten yoruldum, yemin ederim.
Beklemekten, dilemekten, ne istediğimi bilmemekten, sonra değişmekten,
İnsanlardan, her şeyden yoruldum.
Rabbim hidayet versin inşAllah.
Herkese hayırlı cumalar...
Şükür, Kasım'da bitti. Yarın 1 ARALIK 2018...
SON 31!
