Hayatımızda bugün...

Hayatım da bugün.
Bu kadar çok hissi aynı vücutta, nasıl taşıyorum ben?
Bu kadar çok duyguyla nasıl baş ediyorum?
Ve bazılarını nasıl saklayabiliyorum?
Mesela N. den nefret ederken, mecburiyetten ona boyun eğmek zorundayım, çünkü ekmek parası.
Keşke saklamak zorunda olmasaydım, ki çoktan boğmuştum onu güzel ellerimle.
Çok fazla çalıştığımız bir gündü. Her geçen gün heyecanım ve stresim artıyor.
Dudağım uçukladı sen düşün artık.
Bir de sağ elimin üstü soğuktan çatladı. Artık pandispanya doldurmaktan mı, soğuktan mı bilmiyorum.
Ve bu gerçekten acı veriyor. Krem sür onu yap bunu yap püf.
Bir de kaşınıyor ya sorma gitsin.
Ben yine en sevdiğim şeyi yaptım bu akşam, eski bir dizi açtım ve izledim. :)
Yarın için ümitliyim.
Başka şeyler de vardı galiba anlatacağım ama yeter bu kadar.
Hoşçakal.
Ve Son 4...
Şaka gibi...
 
Allah'ım, lütfen bir çıkar yol göster bana...

Al Papatya, yılbaşı yılbaşı dedin, geldi çattı... Kaldı son 2...
Yarın artık sabahlar olmasın, dünya kadar iş var yapılacak, dünya kadar, kolaylık ver yarabbim hiç anlayamadan gelsin geçsin şu 2 gün...


Sonrasında Allah Kerim...

Ve lütfen Rabbim sen beni aynı hataya düşürme... Yalvarırım, akıl ver bana.
 
Geri
Top