Yokluğunu bir sorsan bana,cevapların cümlesi kılıç kuşanır,suların hepsi köpürür,kuru dallar bin defa daha kırılır,kuşlar bin kez daha dağılır.
Hasretin nar bana,kuraklığın dudağı catlar adını söyleyince,pervane ateşi bırakıp yüzüme koşar;yanmaya gelir.
Buzullar dudağıma koşar,erimeye özenir.
Mumların alevi parlar seni anınca...
Sensiz ne sevda seviniyor ne veda üzülüyor.
Sensiz hüzün bile yüze gelemiyor,acılar utanıp kuytulara saklanıyor...