Evet öyle gerçekten nasılsa hava sıcak diye cam pencere açık uyuyoruz sabah ayazı çarpıyor dağdayım bide ben sabahları üşüyor insan zaten çorba felan biraz daha iyiyim sağol canım
İstemediğim şeylerin zorla yaptırılmaya çalışılmasından nefret ediyorum ya.
İstemiyorum Kandıra ya gitmek felan.
Ben zaten börtü böcekten iğreniyorum korkuyorum çığlık çığlığa kaçıyorum ki kaç haftadır dağdayım evden dışarı bile çıkmadım, denize gitmediğim günler hariç
Bana Kandıra diyorlar fındık toplayacagız diyorlar yine çıkamayacagım evden ne anladım bu işten.
Zorlamaları hele iyice deli ediyor beni.
İstemiyorum diyorum 2 3 gun kalacaz diyorlar sanki ben bilmiyorum bir hafta 10 gun kalacaklarını.
Cidden sinirleniyorum .
Sonra Gül asabisin oluyor.
Valla sıkıldım artık ya yemınle bıktım artık.
Sabahlara düşman, uykuya hasret siyah bir gül. 05.37
İlk üye oldugum nicke dönerken, aslında bende hiç bir zaman yaşadığım şeyleri unutamayacagımı anladım...
Tuhaf bir duygu bu. Ondan bunalıp, belkide ayrıldığımız bir dönem buldum burayı.
Beni ne kadar yaralasa her defasında sığındım içimi döktüm belkide.
Başta belli etmedim belki. Ama hep içimi yığdım sayfalarca.
O kadar çok yazdım, o kadar çok sildim ki.
Söylenmemiş onca sözü bazen bağıra çağıra bazen lal olup susa susa.
Aşkımı, hayatımı, hayal kırıklıklarımı, hüznümü, sevincimi, umutlarımı her duyguyu satır satır, uzun uzun anlattım.
Belki de bittiğim yerdeyim.
Ne sayfalara sığdı nede koskaca ömrüme.
İçim çıka çıka bitsin artık bu dediğim bas bas bağırdığım ne varsa , şimdi geriye dönüp baktığımda
İşte tamda orada kalmışlar.
Ne üzgünüm, ne kırgın, ne kızgın, ne mutlu , ne umutlu...
Ben aslında cümlelerin arasına sıkışıp kalmış , oradan çıkamamış.
Sonra da kendini unutturmuş bir noktayım.