imposibel
Usta
Kefal
Mugilidae familyasından olup sularımızda çeşitli türleri yaşamaktadır.Ege, Akdeniz, Marmara ve Karadeniz'de sürüler halinde yaşarlar.Ayrıca denizlerimizle bağlantısı olan göl ve nehirlerde de bulunurlar.Sularımızda 6 cins kefal balığı vardır.Bunların bilimsel adları Mugil cephalus(has kefal-gambot), Mugil capito(platerina-sidikli ilarya), Mugil auratus(altınbaş kefal), Mugil saliens(kefal), Mugil chelo(topbaş kefal-mavri) ve Mugil labeo(dudaklı kefal)'dir.Memleketimizde kurnaz, çevik, kolay kolay yakalanmaz diye bir ünü vardır.
Sıcak ve ılıman denizlerin kıyı bölgelerinde yaşayan kefallerin boyları 25-90 cm. arasındadır.Füze şeklindeki gövde yapılarıyla güçlü, çabuk hareket edebilen ve son derece kurnazdır.Dişileri erkeklere oranla biraz daha uzundur.Has kefal ve altınbaş kefalin karın çıkıntıları belirgin bir şekilde görülür.Kısa iki adet sırt yüzgeci ve iyice gelişmiş güçlü çatal biçiminde kuyruk yüzgeci vardır.
Kafa yapıları gövdelerine oranla daha iri, sert ve yuvarlaktır.Dudakları kalın, ağzı küçük ve gözle görülmeyecek kadar küçük kadife dişleri vardır.Bazı kefallerin göz küresinin üzerindeki tabaka yağ birikintileriyle kalınlaşmıştır.Yine saydam olmakla beraber gözün dış yüzeyinin önemli bir bölümünü kaplar.Suların ısınmasıyla birlikte bu tabaka ortadan kalkar.Kefal derisi birbirine geçmiş iri pullarla kaplıdır.Sırtı gri ve koyu gri, yanları gümüşi, karnı ise beyazdır.Has kefal ve altınbaş kefalin baş ve yüzgeç uçlarında sarı lekeler görülür.Kefalin karnını yarıp iç organlarını temizlediğimiz zaman içindeki zarın siyah bir tabakayla kaplı olduğunu görürüz.Bu tabaka balık su altında tutulup gazete kağıdıyla iç kısmı bir iki kez ovalandığı takdirde kolayca sıyrılıp çıkar.Dipte ve çamurda yemlenmesinin sonucu karın bölümünün içindeki ince zar bu rengi almıştır.Akıntılı ve temiz diplerde yaşayan kefallerin içi daha açık gri bir zarla kaplıdır.
Sıcak ve soğuk sulara çok dayanıklıdırlar.Oksijeni az olan sularda da yaşayabilirler.Sığ yerlerde hatta bir iki karış sularda kolayca yüzebilirler.Acı sularda da yaşayabilirler.Denizlerde, göllerde, lagünlerde +3 ila 38 dereceye kadar olan ısı değişikliğine , ayrıca tuzu olmayan tatlı sularda ve binde atmış hatta binde seksen oranında tuzlu sulara dayanabilirler.Ancak kış sonlarında Boğaziçi'nde kanal sularında barınmakta olan düşmanlarının korkusuyla sahile yanaştıkları vakit ani ısı farkı sonucu uyuşarak hareket yeteneklerini yitirirler.Bu hal genellikle platerina türünde görülür.
Kefal balıklarının diğer balıklara oranla yaşam süreleri daha uzundur.Platerina, altınbaş, has kefalin ortalama 15 yıllık ömürleri vardır.Dişileri 7 milyon civarında yumurta döker.7-8 yaşlarında nesil yetiştirmeye başlarlar.Erkeklerin nesil yetiştirmesi ise 6-7 yaşlarında başlar.Kefallerin daha küçükleri olan ilaryalar ise 10-12 yıllık ömre sahiptirler.Dişileri 2 milyona yakın yumurta dökerler.Bu süre içinde hepsi birbirine dokunacak şekilde sıkışık yığınlar halinde toplanırlar.Kefal balıkları sığ sularda ürerler.Yumurtlama mevsimi cinslere göre değişir.Genellikle sularımızda yaşayan cinsleri mayıs-haziran aylarında yumurta dökerler.Yüzerken karnını dibe sürütmek suretiyle yumurta bıraktığı söylenir.Yavruların boyu 2.5 cm. boyundadır.
Kefaller küçük ağızlı ve dişsiz balıklar oldukları için yırtıcı balıklar sınıfına girmezler.Çamur, bataklık ve yosunlu diplerdeki deniz kurtlarını, yumurtadan çıkmış çok küçük balık yavrularını, balık yumurtalarını yosun ve planktonları yerler.Kalın dudaklı yumuşak ağızlarıyla kumu, çamuru eşeler, çürümüş hayvansal bitkisel maddeleri, çok sayıdaki solungaç yapraklarının yardımıyla ayırırlar.Dipte yemlenirken ağız dolusu çamuru alır, yüzmeyi sürdürüp çamurun yenilmeyecek kısmını tükürürler.Ayrıca küçük yumuşakçaları yemek için taşların, liman ve rıhtım kazıklarının üzerindeki ince lifli yosunları da kazırlar.Kefalin hem ağzının içinde hem de dışında besin bulmasını sağlayan tat alma papillaları vardır.
Kefal balıklarının eti beyaz ve lezzetlidir.Özellikle has kefal lezzet bakımından levrek ile yarışır.Yabancı memleketlerde taze ve tuzlu olarak yenilir.Memleketimizde ise tazesi ve likorinoz denilen tütsülüsü çok beğenilir.Likorinoz, platerina ve iri boyda ilaryadan yapılır.Has kefalin kurutulmuş yumurtası başlı başına bir ün yapmıştır.Kefal balıkları genelde haşlama olarak yenilir.Pilakisi ve tavası da yapılır.Haşlamasından ayıklanmış etleri üzerine mayonez konursa levrekten ayırt edilmez.
Mugilidae familyasından olup sularımızda çeşitli türleri yaşamaktadır.Ege, Akdeniz, Marmara ve Karadeniz'de sürüler halinde yaşarlar.Ayrıca denizlerimizle bağlantısı olan göl ve nehirlerde de bulunurlar.Sularımızda 6 cins kefal balığı vardır.Bunların bilimsel adları Mugil cephalus(has kefal-gambot), Mugil capito(platerina-sidikli ilarya), Mugil auratus(altınbaş kefal), Mugil saliens(kefal), Mugil chelo(topbaş kefal-mavri) ve Mugil labeo(dudaklı kefal)'dir.Memleketimizde kurnaz, çevik, kolay kolay yakalanmaz diye bir ünü vardır.
Sıcak ve ılıman denizlerin kıyı bölgelerinde yaşayan kefallerin boyları 25-90 cm. arasındadır.Füze şeklindeki gövde yapılarıyla güçlü, çabuk hareket edebilen ve son derece kurnazdır.Dişileri erkeklere oranla biraz daha uzundur.Has kefal ve altınbaş kefalin karın çıkıntıları belirgin bir şekilde görülür.Kısa iki adet sırt yüzgeci ve iyice gelişmiş güçlü çatal biçiminde kuyruk yüzgeci vardır.
Kafa yapıları gövdelerine oranla daha iri, sert ve yuvarlaktır.Dudakları kalın, ağzı küçük ve gözle görülmeyecek kadar küçük kadife dişleri vardır.Bazı kefallerin göz küresinin üzerindeki tabaka yağ birikintileriyle kalınlaşmıştır.Yine saydam olmakla beraber gözün dış yüzeyinin önemli bir bölümünü kaplar.Suların ısınmasıyla birlikte bu tabaka ortadan kalkar.Kefal derisi birbirine geçmiş iri pullarla kaplıdır.Sırtı gri ve koyu gri, yanları gümüşi, karnı ise beyazdır.Has kefal ve altınbaş kefalin baş ve yüzgeç uçlarında sarı lekeler görülür.Kefalin karnını yarıp iç organlarını temizlediğimiz zaman içindeki zarın siyah bir tabakayla kaplı olduğunu görürüz.Bu tabaka balık su altında tutulup gazete kağıdıyla iç kısmı bir iki kez ovalandığı takdirde kolayca sıyrılıp çıkar.Dipte ve çamurda yemlenmesinin sonucu karın bölümünün içindeki ince zar bu rengi almıştır.Akıntılı ve temiz diplerde yaşayan kefallerin içi daha açık gri bir zarla kaplıdır.
Sıcak ve soğuk sulara çok dayanıklıdırlar.Oksijeni az olan sularda da yaşayabilirler.Sığ yerlerde hatta bir iki karış sularda kolayca yüzebilirler.Acı sularda da yaşayabilirler.Denizlerde, göllerde, lagünlerde +3 ila 38 dereceye kadar olan ısı değişikliğine , ayrıca tuzu olmayan tatlı sularda ve binde atmış hatta binde seksen oranında tuzlu sulara dayanabilirler.Ancak kış sonlarında Boğaziçi'nde kanal sularında barınmakta olan düşmanlarının korkusuyla sahile yanaştıkları vakit ani ısı farkı sonucu uyuşarak hareket yeteneklerini yitirirler.Bu hal genellikle platerina türünde görülür.
Kefal balıklarının diğer balıklara oranla yaşam süreleri daha uzundur.Platerina, altınbaş, has kefalin ortalama 15 yıllık ömürleri vardır.Dişileri 7 milyon civarında yumurta döker.7-8 yaşlarında nesil yetiştirmeye başlarlar.Erkeklerin nesil yetiştirmesi ise 6-7 yaşlarında başlar.Kefallerin daha küçükleri olan ilaryalar ise 10-12 yıllık ömre sahiptirler.Dişileri 2 milyona yakın yumurta dökerler.Bu süre içinde hepsi birbirine dokunacak şekilde sıkışık yığınlar halinde toplanırlar.Kefal balıkları sığ sularda ürerler.Yumurtlama mevsimi cinslere göre değişir.Genellikle sularımızda yaşayan cinsleri mayıs-haziran aylarında yumurta dökerler.Yüzerken karnını dibe sürütmek suretiyle yumurta bıraktığı söylenir.Yavruların boyu 2.5 cm. boyundadır.
Kefaller küçük ağızlı ve dişsiz balıklar oldukları için yırtıcı balıklar sınıfına girmezler.Çamur, bataklık ve yosunlu diplerdeki deniz kurtlarını, yumurtadan çıkmış çok küçük balık yavrularını, balık yumurtalarını yosun ve planktonları yerler.Kalın dudaklı yumuşak ağızlarıyla kumu, çamuru eşeler, çürümüş hayvansal bitkisel maddeleri, çok sayıdaki solungaç yapraklarının yardımıyla ayırırlar.Dipte yemlenirken ağız dolusu çamuru alır, yüzmeyi sürdürüp çamurun yenilmeyecek kısmını tükürürler.Ayrıca küçük yumuşakçaları yemek için taşların, liman ve rıhtım kazıklarının üzerindeki ince lifli yosunları da kazırlar.Kefalin hem ağzının içinde hem de dışında besin bulmasını sağlayan tat alma papillaları vardır.
Kefal balıklarının eti beyaz ve lezzetlidir.Özellikle has kefal lezzet bakımından levrek ile yarışır.Yabancı memleketlerde taze ve tuzlu olarak yenilir.Memleketimizde ise tazesi ve likorinoz denilen tütsülüsü çok beğenilir.Likorinoz, platerina ve iri boyda ilaryadan yapılır.Has kefalin kurutulmuş yumurtası başlı başına bir ün yapmıştır.Kefal balıkları genelde haşlama olarak yenilir.Pilakisi ve tavası da yapılır.Haşlamasından ayıklanmış etleri üzerine mayonez konursa levrekten ayırt edilmez.