bir an vuran sert kapı sesi ile irkildi kadın ........
adam kapıdan dışarı çıktı dolu dolu gözler kan kustu yanakları yanıyordu ama ciğernin yanında bu hiçbirşeydi
ellerine baktı bu ellerni vurdu sana dedi birden .....
bu ellermi vurdu .
saldırdı duvarlara içi içine sığmuyordu o narim elleri tutan bu eller vurmuştu ona
kan akıyordu yumruklarından vurdukça duvarlara
kemikleri YETER diye haykırdıkça vuruyordu ellerini sert gördüğü herbir noktaya ...
aslında adam böyle olsun istememişti
birlikta yazılmışlardı oturdukları o dairenin ihalesine
birlikte biy yuva kuracaklardı
bir evleri olacaktı herkesin istediği gibi
mutlu huzurlu
adam işten gelecekti
kadının sehpasındaki beyaz gülleri koklayacaktı her akşam
birlikte izleyeceklerdi adını feriha koydum u
söz vermişti kadın söz demişti artık öyle abuk sabuk istekleri olmayacaktı
kredi kartlarının bütün boçlarını silmişti adam geçelerce çalışıp
oysaki kadın onu kendini aldatıyor diye kıskanmış kavga çıkarmıştı geç geldiği her gece
o zamanda kızmıştı ona ama bu sefer başkaydı
bu defa eller suçluydu
geçen ay istediği televizyona vermişti bütün parasını feriha hd izlenir dedi kadın kırmadı onu
ben demiştim dedi kadın ...
evet demiştin dedi kendi kendine adam gelen haciz mektubunu okurken dedin ben demiştim sen ev alacak adam değilsin . demiştin ..
sokağa yürüdü adam etarfına bakındı ...
birde lambası yanan 13 üncü kata orada hayatı ağlıyordu adamın
hayatı gözyaşlarına boğulmuş ağlıyordu
tasarruf olsun diye paketini 3 günde içtiği sigarasından yaktı adam
artık bir evleri yoktu
tasarruf edememiş yine bir buz dolabı almıştı kadın
adam eve giderken işten atıldığını nasıl anlatacağını düşünürken çıkıvermişti önüne o kahrolası dolap
evin tam 2 aylık taksidiydi o dolap
boş harcamalr yüzünden odenemeyen tam 8 aylık taksit gibi
siğara kendini tüketmişti adam gibi
yarın yokdedi adam içinden
yarın yok bir daha yaktı ve sonra bir daha
oysaki babası ona demişti
oğlum kadın dediğin evde hiçbirşey olmasa bile evi 1 hafta idare edebilmeli
evet baba ben onu buldum demişti adam babasına babası oan söyle bir bakış atmıştı ona
babam nerde diye düşündü bir an adam
benim şu kanlı minik ellerimi öpen babam
...... bır an gözyaşları sanki önünü görememesine sebep oldu
babam nerde dedi kendi kendine
Güzel bir çalışma olmuş cebur ellerine yüreğine sağlık.Merakla okudum.Özgün b,r yazı şeklin var.Bence ilerletmelisin.Cümlelerin merak uyandırıcı okumanın zevkini alıyor insan.Bu tarz yazılarının devamını bekleyeceğim.
Güzel gercekten okunası bir yazı oldu cebur yaşandan bir kesit gibi. resimlede renklendirmen ayrı bir güzellik kattı emegine saglık sanırım devam edersin artık okuyucuların var nede olsa ve artacaktırda.Tabi bu emek + reple ödüllendirildi.
aslan oğlum demişti kendi kendine ASLAN OĞLUM
acaba bıraktığı huzur evinde arkasından baktığı gibimi bakıyordu yine
gözleri yaşlı ................ASLAN OĞLUM
şöye düşündü adam
ne edersen onu bulursun ben 2 metrekare yere babamı anamı sığdıramadıysam
ALLAH ta bu dünyayı bana dar eder yaşlılarımıza iyi bakalım
bir anda irkildi adam ....
yerinden doğrulmaya çalıştı ama başaramadı. vucudunun herbir köşesi sızlıyordu
etrafına bakındı ağrıyan boynunu yavaşça çevirip...
nerde olduğunu çıkaramadı
burası bir hastane odası olmalıydı
bir hemşire girdi kapıdan ayaklığındaki karta baktı 35 yaşında erkek siddetli tramva ve sarsıntı ...
diye mırıldandı
sonra adama döndü intihar ettiğinizden olmalı diyerek gülümsedi .
adam şaskındı hiçbirşey anımsamıyordu .. kimdi ,,, neren gelmişti ,,,
yarım saate kalmaz düzelir dedi hemşire ameliyatınızdaki narkozdan dolyıdır hafıza kaybınız siz sormdan ben söyleyeyim .
adam odada yalnızdı
neden diye düşündü .
neden bir insan canına kıyma ihtiyacı duysun sevgimi aşkmı
paramı yoksa ,,,,
anımsıyordu
güzel bir yaz sabahıydı bir evin verandasında çayını yudumluyordu
bahçede 2 de çocuk vardı
birde dolaştığı heryeri güz bahçesine çeviren o kadın
ne güzel diye düşündü ..
bu bir sebep değildi kendince
arasıra başka şeylerde geliyordu adamın aklına
sanki hızlıbir trenin vagonları dolu resimlerle önünden geçiyordu
şimdide bir odadaydı
etrafında birkaç kişi
bağlı olduğu sandalyeden kurtulmaya çalışıyordu
peki kimdi bu adamlar
ve okadın ağlıyordu ona bakıp ona bakıp ağıtlar yakıyordu bakışlarıyla
senmi yaptın diyorlardı ona senmi yaptın
kaçmak istiyordu sadece oradan kaçmak
kurtulmak o hayattan
çocuklarda yoğunlaşmaya karar verdi adam
çocuklar .....
evet onlarda ağlıyordu
bir kadın daha vardı ve o çocuklara çok kızmıştı
adama haykırıyordu bütün sinirini
pencereye doğru döndü adam ve dudaklarından sözler dökülüverdi adeta
bakma şu boş pencereye
seni gören yok
sen sadece boşluksun
sil senden kalan sarı sayfaları
kadere inat yaparcasına ...
uzun yalnızlık köprüsüne
düşme uçurumun yanında
kaldır ellerini göğe
vardır yine bir umut
gözyaşları sel olmuş
hayaller son bulmuş olabilir umut yine yalnızlığın ardında
karanlıkta gizlidir senin için
bir an kapı sesi ile irkildi adam
giren çocuklara bağıran kadından başkası değildi
ve yine o çocuklar yanındaydı
kadın adama sordu
---iyimisin
-evet dedi adam çekinerek
----hafıza kaybın olduğunu söylediler
-öyle .
kadın anlattı
---- ben senin karınım dedi utanarak bunlarda oğlun ve kızın
-peki ben burda neyapıyorum dedi adam
-neden intihar ettim