küçük osman ve çomar
bir anda öfkeyle doldu çocuk
küçücülk avuçlarını sıktı ve yumruk yaptı
yeni yeni koşmayı beceren bacaklarıyla yürüdü onca çocuğun üzerine ağlayarak
BIRAKIN dedi köpeği
sana ne oluyor be dedi üzeri heryere sürünmüş beyaz tenli karışık saçlı bir çocuk
-- ALLAH sorar hesabını dedi
----bu bizim köpek defol burdan dedi birkaçı
--yere eğildi usulca minicik avucunu dolduracak büyüklükte bir taş aldı
sizi temin ederim dedi sizi temin ederim bununla kafanıza öyle büyük bir yara yaparımki çips çıkartmaları bile kanını kesemez
taş çok büyüktü hepsine göre
aman be dedi bir tanesi sokak bunlarla dolu olsun senin ....
çocuk köpeğin başına tuttu küçücük bir köpekti kangaldı belkide
gözlerinde sadakat canı yanmasına rağmen onca çocugu ısırmayışında bir vefa vardı
senin iki kulağunuda kökünden kesmişler kuyruğunun bir kısmıda belliki kopan iple birlikte gitmiş
önce kalan kuyruğundan başladı çocuk bağlanan teneke iplerini sökmeye
sonra boynundaki nefes aldırmayacak kadar sıkı sözde tasma olan çamasır ipi
ne sıkı bağlamışlar dedi köpeğe bakıp
köpek bir yandan kaçmak istiyor bir yandansa çözmesi için adeta ona yalvarıyordu
sorun etme dedi
babam bana düğüm çözmeyi iyicene öğretti...
onuda çözdükten sonra
övle yemeğinden artan çeyrek ekmeğin kalan parçasını uzattı köpeğe
al dedi paylaşalım HAYAT PAYLAŞTIKÇA GÜZELDİR babam öyle söyledi
senin adın çomar olsun ben çağırınca geleceksin tammı dedi ve gülümsedi köpeğin anlamsızca bakan gözlerine
bakondan bir ses geldi aniden
osman bırak oğlum o köpeği oynama onalarla..... (
)
annelerin en güzeliydi çağıran gitmeliydi ..
görüşürüz dedi kısık sesi ile ekmek kırıntılarını yiyen köpeğe
yıllar geçmişti ...
üniversitesi yeni bitmişti küçük osmanın eve dönüyordu
o sokağa ne zaman gelse
hep bu hatıra canlanıyordu osmanın gözünde
ne zaman evin önüne gelse arka caddeden gelecek diye düşünüyordu
ama ogece öyle olmamıştı
ansızın kovalamaca ve havlama sesi ile irkildi bütün sokaklar belliki birşeyler paylaşılamıyordu
birşey vardı
merdiven boşluğundan fırladı birden canavar
gözlerini ona dikmiş ısırmaya geliyordu herbir noktasını
kaçmak istedi bir ara ama düştü ansızın evinin kaldırım taşlarının üzerine
köpek bütün gücüyle atıldı üzerine elleriyle boğazını kavradı hayvanın ama artık tükenecek gibiydi gücü
bir ara
çomar geldi aklına oda böyle bir köpekmi olmuştu acaba ......
ama gücü tükeniyordu
elleri titremeye boğazı kupkuru olmaya başlamıstı
köpeğin ezdiği kaburgalarından son bir nefes ve son bir ses çıkardı
çomaaaaaar ......
bir şey değişmiyordu
tam bıraktığı anda oldu herşey bir anda üzerindeki ağırlık kalktı
bir homurdama ve boğuşma sesi duyuldu toparlandı osman
ayağa kalktı bire başka köpek onu ısırıyordu bir yerden yere vuruyor ayağa kalkmasına müsade dahi etmiyordu
ve nihayetinde kaçıverdi alinden o zalim
osman saklandığı kapının ardından başını dışarı uzattı
iki kesik kulak bir yarım kuyruk ve hiç unutmadığı o gözleri gördü
bu çomardı
osmanın küçük ekmek canavarı
basını çevirdi çonar ve karanlığa karıştı bir anda
gözlerine inanamıyordu osman bunca olan biten bir rastlantımıydı
eve gitti annesine anlattı .....
çomarnı dedi annesi hatıran var diye besledim onu apartmana kuş bile yanaştırmıyor
geçenlerde bakkalın oğlunuda kurtardı
VEFA denen şey bu olmalıydı olmalıydıki bunlar yaşansın diye düşündü osman
o günden sonra hep birlikte yaşadılar osman ve çomar kah oldu koştular kah oldu birlikte uyudular
ve demiş lost love Yanında Seni Isıtacak Biri Varsa Üşümek Gerçekten Güzeldir
-------------------------------------------------------------------------------------------cebur -------------
bir anda öfkeyle doldu çocuk
küçücülk avuçlarını sıktı ve yumruk yaptı
yeni yeni koşmayı beceren bacaklarıyla yürüdü onca çocuğun üzerine ağlayarak
BIRAKIN dedi köpeği
sana ne oluyor be dedi üzeri heryere sürünmüş beyaz tenli karışık saçlı bir çocuk
-- ALLAH sorar hesabını dedi
----bu bizim köpek defol burdan dedi birkaçı
--yere eğildi usulca minicik avucunu dolduracak büyüklükte bir taş aldı
sizi temin ederim dedi sizi temin ederim bununla kafanıza öyle büyük bir yara yaparımki çips çıkartmaları bile kanını kesemez
taş çok büyüktü hepsine göre
aman be dedi bir tanesi sokak bunlarla dolu olsun senin ....
çocuk köpeğin başına tuttu küçücük bir köpekti kangaldı belkide
gözlerinde sadakat canı yanmasına rağmen onca çocugu ısırmayışında bir vefa vardı
senin iki kulağunuda kökünden kesmişler kuyruğunun bir kısmıda belliki kopan iple birlikte gitmiş
önce kalan kuyruğundan başladı çocuk bağlanan teneke iplerini sökmeye
sonra boynundaki nefes aldırmayacak kadar sıkı sözde tasma olan çamasır ipi
ne sıkı bağlamışlar dedi köpeğe bakıp
köpek bir yandan kaçmak istiyor bir yandansa çözmesi için adeta ona yalvarıyordu
sorun etme dedi
babam bana düğüm çözmeyi iyicene öğretti...
onuda çözdükten sonra
övle yemeğinden artan çeyrek ekmeğin kalan parçasını uzattı köpeğe
al dedi paylaşalım HAYAT PAYLAŞTIKÇA GÜZELDİR babam öyle söyledi
senin adın çomar olsun ben çağırınca geleceksin tammı dedi ve gülümsedi köpeğin anlamsızca bakan gözlerine
bakondan bir ses geldi aniden
osman bırak oğlum o köpeği oynama onalarla..... (
)annelerin en güzeliydi çağıran gitmeliydi ..
görüşürüz dedi kısık sesi ile ekmek kırıntılarını yiyen köpeğe
yıllar geçmişti ...
üniversitesi yeni bitmişti küçük osmanın eve dönüyordu
o sokağa ne zaman gelse
hep bu hatıra canlanıyordu osmanın gözünde
ne zaman evin önüne gelse arka caddeden gelecek diye düşünüyordu
ama ogece öyle olmamıştı
ansızın kovalamaca ve havlama sesi ile irkildi bütün sokaklar belliki birşeyler paylaşılamıyordu
birşey vardı
merdiven boşluğundan fırladı birden canavar
gözlerini ona dikmiş ısırmaya geliyordu herbir noktasını
kaçmak istedi bir ara ama düştü ansızın evinin kaldırım taşlarının üzerine
köpek bütün gücüyle atıldı üzerine elleriyle boğazını kavradı hayvanın ama artık tükenecek gibiydi gücü
bir ara
çomar geldi aklına oda böyle bir köpekmi olmuştu acaba ......
ama gücü tükeniyordu
elleri titremeye boğazı kupkuru olmaya başlamıstı
köpeğin ezdiği kaburgalarından son bir nefes ve son bir ses çıkardı
çomaaaaaar ......
bir şey değişmiyordu
tam bıraktığı anda oldu herşey bir anda üzerindeki ağırlık kalktı
bir homurdama ve boğuşma sesi duyuldu toparlandı osman
ayağa kalktı bire başka köpek onu ısırıyordu bir yerden yere vuruyor ayağa kalkmasına müsade dahi etmiyordu
ve nihayetinde kaçıverdi alinden o zalim
osman saklandığı kapının ardından başını dışarı uzattı
iki kesik kulak bir yarım kuyruk ve hiç unutmadığı o gözleri gördü
bu çomardı
osmanın küçük ekmek canavarı
basını çevirdi çonar ve karanlığa karıştı bir anda
gözlerine inanamıyordu osman bunca olan biten bir rastlantımıydı
eve gitti annesine anlattı .....
çomarnı dedi annesi hatıran var diye besledim onu apartmana kuş bile yanaştırmıyor
geçenlerde bakkalın oğlunuda kurtardı
VEFA denen şey bu olmalıydı olmalıydıki bunlar yaşansın diye düşündü osman
o günden sonra hep birlikte yaşadılar osman ve çomar kah oldu koştular kah oldu birlikte uyudular
ve demiş lost love Yanında Seni Isıtacak Biri Varsa Üşümek Gerçekten Güzeldir
-------------------------------------------------------------------------------------------cebur -------------
