RÜZGÂR
Bir rüzgâr esti bana doğru…
silip süpürdü üzerimdeki tozu dumanı…
gözlerimin rengi göründü ardından
açıldı perdeler birden
ve anladım ki kara değilmiş kalbin rengi
anladım ki iyilik yapmak aydınlatırmış
üzerimdeki elbisemi…
iyilik yapmakmış, insan olmaya aday kılan
ve
Bir rüzgar esti bana doğru…
savurdu saçlarımdaki alımlılığı
ruhumdan gitti kendini beğenmişlik
ardından
kibrimin farkına vardım birden
ve anladım ki süslü değilmiş dünyanın hali
anladım ki iyilik yapmak yumuşatırmış
ayağımın altındaki sivri topuğu…
iyilik yapmakmış, beğenmişlikte gizlenmiş benlik duygusunu uzak kılan…