EĞER BEN BİR GAZZELİ OLSAYDIM...
Onların yerine koyuyorum kendimi...
Eğer ben bir GAZZELİ olsaydım...
hayal ediyorum o kenti ve üzerime heran düşecekmiş gibi bağıran bomba seslerini...
Sanırım; duvarları kırık dökük buz gibi soğuk harabe bir evde bir köşeye sığınmış olurdum..
yatağım olmaz çaresiz bir şekilde kanlı betonlarda yatardım..
Eğer bir GAZZELİ olsaydım...
hayal ediyorum..
yapayalnız olurdum herhalde...
kimsesiz yetim bir genç derlerdi belkide...
ve Allah'ım nezaman bitecek bu zulüm derdim...
yine derdimki Allah'ım n'olur bitsin bu saldırı artık,
Allah'ım birileri gelsin kurtarsın beni....
Eğer bir GAZZELİ olsaydım...
Soğuk taşlarda korkarak titrerken, hayal ederdim sıcak bir ev sıcak yatak ve annemi babamı kardeşlerimi hepimizi birarada hayal ederdim..
sabahları bomba sesiyle değilde annemin sesiyle uyanmayı ve kahvaltı sofrasında ailecek kahvaltı yapmayı hayal ederdim sanırım...
Ama belkide bir GAZZELİ olsaydım;
bunları hayal etmeye bile vaktim kalmazdı...
sadece BOMBANIN NE ZAMAN DÜŞECEĞİNİ KORKUYLA BEKLERKEN,
DÜŞEN BOMBANIN NEFESİMİ ALMASIYLA HAYALLERİME KAVUŞURDUM...
anladımki ben Gazelilerin Tırnağı olamam...