Bir aşk her anlama gelebilirmiş.Ama her anlam bir aşk etmiyormuş anladım.Ben huzursuzluğa ait bir mutlulukmuşum.Ve bu mutluluğun bir çaresi yok biliyorum.Biliyor ve geri çekiliyorum.Yüzün bana unuttuklarımı,kaybettiklerimi geri veriyor.Sen farkında olmuyorsun.Polis kılığına girmiş bir hırsız gibisin.Kaybettiklerimi geri verirken kalbimi çalıyorsun.Ama oraya girmiyorsun.Kırıyorsun! Bilmiyorsun! Zaten hiçbir kalbe kırarak girilmezdi değil mi ? Kırılmış bir kalp seni içinde neden saklar bilir misin ? Bilme! Çünkü biz kaybedenleriz.Bizde şans yüzümüze gülmez.Bizde şans arkamızdan güler.Hep nereye gittiğimizi sorarlar; neden kaçtığımızı kimse bilmez.Bizi ya sevmezler,ya sevmezden gelirler...Bu yüzden ne iyileşir ne de ölür bu yara.Sen bizi düşünme.Bitmiş değilim.Eksik öldüm sadece... ''