Söz'sel Hezeyanlar

Cidden çıldıracagım.
Hayır yani ısrar edince noluyor?
Değişen bişey olacakmı hayır. Ben bir kere bir insana dönersem sırtımı ömrü billah bakmam yüzüne.
Yüzüne bakmamak değilde aslında bu ağır olur. Yani eski değeri kalmaz.
Sıkıldım cidden. Acıktımda zaten :/
İyice cinnet basıyor Günlük.
Affetmem diyorum. Asla diyorum. Hala ısrar ediyor ya...
Yeter yahu! yeter da! Yeminle kullansam küfrü basacam az kaldı

Uyandığımdan beri ağzımda bir kan tadı.
Burnum kanamış haberim yok. Hatta kurumuş bile
Cidden iyi değilim ben. Aslında anlamam lazımdı. burnum hiç tıkanmazdı normalde.
Tükürdükçede geliyor. kanadıkça yutmuşum sanırım :/
Saatlerdir geçmiyor bu tat ağzımdan. Gerçi bişeyde yemedim o yüzdende olabilir.
Birde kulağımda bir ağrı. Dişlerimimi sıktım acaba :/
Zaten 1 2 saat zor uyudum. Ne saçma oldum ben bu ara yine yahu!

Yine burnum kanamış. 3. yastık değiştirişim.
Başım çatlıyor .
Ve hava çok sıcak bunaldım çok.
Daha yemek yapmadım çok üşeniyorum. Halsizim, yorgunumda...
Kafamı dağıtmak için foruma girdim ama keyfim kaçtı.
İçimden hiç bişey gelmiyor.

Gri yanımda Günlük. Bir türlü gitmek bilmiyor.
Aslında Akva'ya suan ihtiyacım var ama oda yok.
Oda gitti..
Grinin varlığı sıkılmamı arttırıyor.
Bir türlü gitmiyor.
Hem yanında birilerinide getirmiş.
Aslında şükretmeliyim. Hiç değilse Kara gelmiyor. Onun gelmesi, benim intiharım olur.
Neyse ondan bahsetmek istemiyorum. Aslında bişey var son günlerde.
O... Bilmiyorum günlük. Etrafımdaki insanlara inat o hep geliyor. Geçenlerde bahsetmiştim ya hani.
Hevesle hazırlanıp çıkıyorum evden arkdaslar sohbet muhabbet bir anda bişey oluyor demiştim.
O işte. Boşluk.
hani anlatınca rahatlıyordum ya. Boşluk izin vermiyor günlük.
Napıcam bilmiyorum . Yazamıyorum. Konuşamıyorum.
Gitmiyor . . .

Ben biliyorum başıma gelecekleri.
Sanki hissetmişim ya.
İnanamıyorum. Hala ne istiyor benden ?
Hala neden ısrarla canımı yakmaya çalışıyor anlamıyorum gerçekten!.
Ben kurtulmaya, iyileşmeye çabalarken, neden gözümün içine içine giriyor anlamıyorum!!
Ne yapmaya çalışıyor ANLAMIYORUM!.
Arayıp ağzıma geleni söylesem?
Açmazki telefonu...
Sussam ? Zaten bunca zaman yaptıgım tek şey bu değilmi?
Kafam çok karışık.
Hata mı ettim?
Bilmiyorum!! Allahım neden ya
Cidden ben kimin ahını aldım ki?
Kime ne yaptım ben!

Ruhum çirkin benim.
Saçları dağınık ağzı yüzü yara bere.
Bikaç yerinden bıçaklanmış, üstü başı kir pas içinde.
Ayakları çıplak bir kız çocugu ruhum.
Harap olmuş eski bir gecekondu.
Gözlerinin feri sönmüş, dudakları dikenli iğnelerle dikili.
Ruhum çirkin benim.

"Geceme" 2:54

Ruhumun derinliklerinde biyerlerde var mıdır bilmem ama düşünmeden ettiğim birçok lafı yutmakla mükellef bir yanımı keşfettim sanırım.
Hayır dengesizliğimin son safalarda olmasada bana yön veren kimi zamanda canımı sıkan yanlarını bilmeme ragmen, düştüğüm bu yanılgı beni dehşete düşürüyor.
Defalarca kendime tutarlı olmayı basbas bağırdığım kırmızıya siyahı çalan beyazın bnu yapması, hadi ama yanıltıyorsun beni bari sen yapma dedirtiyor.
Griden eser yok günlerdir.
Bu iyimi yoksa beni mi kandıyor anlamıyorum ama sanki pençesine düştüğü ruhu yırtık kahpe duygularını heran üstüme salacak bir havada hemen duvar arkasına saklanıyor gibi!
Belirsizlikten hoşlanmayan yanım şimdi tam ortasında halay çekmiyor mu!!
Düğün yeri değil gereksiz demek geliyor içimden.
Birbiri ardına saklanan korkak çocukları anımsatıyor düşünceler silsilesi.
Ben her nekadr düzene sokmaya çalışsamda hepsini yanyana getirmek beyazın harcı değil de ne?
Gökkuşağı değilim ben!!
Sadece renklere bulanmış yanıma hangisinin yakışacagını bilemeyen lacivert.
Gidin artık.
Yoruyosunuz .

"Renklere" 01.23

Hangisinin bana daha çok sıkıntı verdiğini anlamam düşünmeme itiyor beni?
Peki bunu istiyor muyum? Galiba hayır.
Kafamdaki soru işaretlerine düşündükçe yenisi eklenirken, neden düşünmeyi adet haline getireyim ki?
Ama insanoğlu düşünen bir varlık olduğundan, bakkala ekmek almaya gidince bile hangisini alacagnı biran durup düşünmeyen yoktur herhalde? Yakamıza yapışan 'düşünme isteği' zaman zaman basit olsada,
Kimi zaman kıyısından bile geçemez basitliğin.
Tamam düşünmek mantığını harakete geçirmektir, fakat fazlası beyni yormaz mı?
Örneğin delileri ele alalım.
Fazla düşünmekten mi delirir insan, yoksa düşünmeden yaptığı herşeye mi delilik denir?
Hala muallakta olan bu düşüncenin bence hiç bir dilde açıklaması olamaz.
Zaten hepimiz bir parça deli değil miyiz?
Yada delirmeye müsait bir beyin taşımıyor muyuz?
Zaten doğuştan gelen bir durum olduğunuda kimse söyleyemez.



''Düşünmeye'' 14.26
'Delirmeye' 14.28






(2955)

Şimdi buraya döksem içimi, hangi sözcük anlatabilir ki?
Boşuna yorma kendini der gibi parmaklarım geri geri gidiyor klavyeden.
Son zamanlarda hiç bir zaman hayal kurmayı sevmeyen bir insan olarak etrafımdakileri görüp "acaba bende bunu yaşayabilecek miyim " diye ufak bir dalgınlık yaşıyor beynim.
Sonra hemen kendini toparlayıp bir tokat çarpıyor bir yanım .
Sanki sen onlara layık değilsin der gibi.
Bu kendime yaptığım bir haksızlık mı bilmiyorum ama, gülmeyi unutan bir insanı gıdıklamak kadar saçma geliyor birgün mutlu olacagına dair hayller kuran yanıma.
Böyle düşünme herkes bigün mutlu olur diyenler hayatından memnun olanlardır.
Ben mi?
Benim mutluluğum her zaman denildiği gibi 20li yaşlarımın başında baltalanmadı ki.
Henüz aklımın ermeye başladığı ve birşeylerin farkına varmaya başladığım, elinde şekeriyle mahallede bebeklerle kumlarla oynayıp eve adım attığındaki uçan sandalyeler birbirinin boğazını sıka n iki adamı görmemle baltalandı.
Ozamanlar bunun oyun oldugunu sanacak yaştayken gerçekliğini defalarca görmeme rağmen inkar ettiğim fakat kabullenmem gerektiğini anladığım zaman büyümüştüm ben.
Belkibu yüzden hep içe kapanık, gördüğü herkese çabuk güvenen biri oldum.
Ve bunun karşılığı defalarca bıçak yememe rağmen hala içimdeki umuda sarılmam.
Kimine göre salaklık kimine göre iyi niyetli diye nitelendirilen ben, bu yüzden belkide en çok bu cümleyi seviyorumdur.
" Kendimden başka, hiçbir eksiğim yok!" ...

Herşey gibi bu yazımıda sonuca bağlamadan gidiyorum...

Eksikliğime "01.39"

Haftalardır arada vuran ağrı 3gündür kesilmeksizin devam etti.
Gece sabaha kadar inleyip durdum ve tabi sabahın ilk saatlerinde acili boyladım...
Saatlerdir süren acıdan mıdır, doktorun verdiği ağrı kesiciden midir bilmem şuanlık ağrı çok hafif var.
Aman şeytan kulağına kurşun yağmuru.
Tüttü nazar değmesin.
Canım aşırı kahve çekiyor ama korkuyorum tetikler diye.
Bayramda bu ne biçim bayram dedirtiyor.
Kimsede kalmamış bayram sevinci sıradan birgün gibi.
Senelerdir böyle. Eski bayramlar nerde dedirtiyor.
Ah çocuklugumun bayram zamanları.
Şimdi klasık birkaç günden ibaret.
Zaten sanıyorum ki bundan bi 5 10 sene sonra kutlanmaz bile.
Neyse ben bi kahve içeyim kendime geleyim gözümü açamıyorum vallahi.
Misafirlerde gitmek bilmiyor. sıkıldım iyice.